Текст и перевод песни Andrzej Poniedzielski - Piosenka O Chyba Jeszcze Miłości

Piosenka O Chyba Jeszcze Miłości

Coraz trudniej mi pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie mi być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć

Kiedy chciałem byś przerwała tę zabawę
I byś wreszcie poszła za mną
Jakiś kułak intelektu
Powiedział że wyrywam Cię z kontekstu
I że dura lex i sed lex
Albo jakoś tak podobnie się wyraził
Języki obce są mi obce
I nie wiem, co te słowa znaczą
Ale jestem prawie pewien
I mnie, i Ciebie tym obraził

Coraz trudniej nam pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie nam być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć

Tyś już przecież ani wielka, ani piękna
Już niemłoda, chyba niezbyt mądra jeszcze
I ja mam niewiele więcej
Mam w zanadrzu już ostatnie moje serce
I z kim ja się mam pogodzić
Z Tobą czy z tym rzeczy stanem
Jeśli z Tobą - Ty nas pogódź
Bo ja mogę żyć bez Ciebie
Jak nic złego się nie stało
Tak nic złego się nie stanie

Coraz trudniej nam pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie nam być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć

Miłościwie dziś wybrani Cię kochają
Każdy może-zdjęcie z Tobą,z tyłu orzeł
Moja Ty, wciąż jeszcze-miła
Jakaś trudna nam się miłość przytrafiła
Dziś gdy pod twoim oknem czekam
Choćby poruszenia się firanek
Wiem,że jesteś.I ja jestem
Ale z nami będzie koniec, kiedy ja.
Nawet wstydzić się za ciebie
Już przestanę

Coraz trudniej nam pisać do Ciebie
Coraz trudniej do Ciebie nam być
Coraz trudniej przerobić na siedem
Numer nieba, pod którym przyszło nam żyć

A wolność to nie jest port,
Nie adres i nie przystań
Wolność - to taka musi być,
Żeby z niej nawet nie skorzystać.

Песня о, кажется, ещё любви

Всё труднее мне писать тебе,
Всё труднее мне быть с тобой,
Всё труднее переделать на семь
Номер неба, под которым суждено нам жить.

Когда хотел, чтоб ты прекратила эту игру
И чтоб, наконец, пошла за мной,
Какой-то кулак интеллекта
Сказал, что вырываю тебя из контекста
И что dura lex, sed lex,
Или как-то так похоже выразился.
Иностранные языки мне чужды,
И не знаю, что эти слова значат,
Но почти уверен,
Что и меня, и тебя он этим оскорбил.

Всё труднее нам писать тебе,
Всё труднее нам быть с тобой,
Всё труднее переделать на семь
Номер неба, под которым суждено нам жить.

Ты ведь уже ни великая, ни прекрасная,
Уже немолода, кажется, ещё не очень мудра,
И у меня ненамного больше,
В запасе у меня уже последнее моё сердце.
И с кем мне мириться,
С тобой или с этим положением вещей?
Если с тобой — ты нас помири,
Потому что я могу жить без тебя,
Как будто ничего плохого не случилось,
Так ничего плохого и не случится.

Всё труднее нам писать тебе,
Всё труднее нам быть с тобой,
Всё труднее переделать на семь
Номер неба, под которым суждено нам жить.

Милостиво нынче избранные тебя любят,
Каждый может — фото с тобой, сзади орёл.
Моя ты, всё ещё милая,
Какая-то сложная нам любовь приключилась.
Сегодня, когда под твоим окном жду,
Хоть бы шевеления за шторами,
Знаю, что ты есть. И я есть.
Но с нами будет конец, когда я…
Даже стыдиться за тебя
Уже перестану.

Всё труднее нам писать тебе,
Всё труднее нам быть с тобой,
Всё труднее переделать на семь
Номер неба, под которым суждено нам жить.

А свобода — это не порт,
Не адрес и не пристань.
Свобода — это такая должна быть,
Чтобы ей даже не воспользоваться.