Текст и перевод песни Ania Dąbrowska - Sublokatorka

Sublokatorka

Na dziko dziś w głowie zamieszkała mi
Pomiędzy myślami znalazła dom
Układa mi usta w słowa, bym mogła być
W wyrzutach sumienia płaci czynsz

Po cichu tak, przegrywam z nią
Nie mówię nic, może kiedyś straci moc
A ona wciąż powtarza mi
Zniknę kiedy zechcesz

Lecz coraz więcej trupów w szafie
Otwieram drzwi, próbuję wyjść
Tylko cienie po mnie samej
Otwieram drzwi, próbuję wyjść...

Jest taka obca jak wczorajszy dzień
O zdanie nigdy nie pyta mnie
Wyrzucam wspomnienia, ona zbiera je
Wiele lepiej ode mnie czego chcę

Po cichu tak, przegrywam z nią
Nie mówię nic, może kiedyś straci moc
A ona wciąż powtarza mi
Zniknę kiedy zechcesz

Lecz coraz więcej trupów w szafie
Otwieram drzwi, próbuję wyjść
Tylko cienie po mnie samej
Otwieram drzwi, próbuję wyjść...

Sous-locataire

Aujourd'hui, elle a élu domicile dans ma tête, sauvagement
Elle a trouvé un logement parmi mes pensées
Elle met mes lèvres en mouvement pour que je puisse être
Dans les remords, elle paie son loyer

Je perds contre elle, silencieusement
Je ne dis rien, peut-être perdra-t-elle sa force un jour
Et elle me répète encore
Je disparaîtrai quand tu le voudras

Mais il y a de plus en plus de cadavres dans le placard
J'ouvre la porte, j'essaie de sortir
Seules les ombres me suivent
J'ouvre la porte, j'essaie de sortir...

Elle est aussi étrangère que hier
Elle ne me demande jamais mon avis
Je jette les souvenirs, elle les ramasse
Elle sait beaucoup mieux que moi ce que je veux

Je perds contre elle, silencieusement
Je ne dis rien, peut-être perdra-t-elle sa force un jour
Et elle me répète encore
Je disparaîtrai quand tu le voudras

Mais il y a de plus en plus de cadavres dans le placard
J'ouvre la porte, j'essaie de sortir
Seules les ombres me suivent
J'ouvre la porte, j'essaie de sortir...