Текст и перевод песни Ania Dąbrowska - Zatrzymać Cię (Dla Izy)

Zatrzymać Cię (Dla Izy)

Spakowałam już, cały przeszły czas
Drobiazgów sto, już niepotrzebnych nam
Nie płakałam dziś, urywałam łzy
Byłbyś dumny, wiesz, że radę sobie dam

Chciałam zatrzymać cię
Dziękowałam za każdy dzień
Za poduszkę co wciąż trzyma zapach twój
Późno przychodzi sen
W moim oknie wciąż świeci się
Doczytuję twoje książki, miły mój
Miły mój, miły mój

Już nie boję się, gdy w nocy słyszę śmiech
Nie wariuje kiedy w kuchni kapie kran
Jakoś płynie czas i tylko myślę, że
Za mało wspólnych zdjęć zostało nam

Skleiłeś połówki jabłka dwie
Zmieniłeś nas na mnie
W połowie dla mnie zgasło słońce
A teraz, jak uczyć siebie mam
Nie mnożyć nic przez dwa
I nie dodawać nowych wspomnień

Chciałam zatrzymać cię
Dziękowałam za każdy dzień
Za poduszkę co wciąż trzyma zapach twój
Późno przychodzi sen
W moim oknie wciąż świeci się
Doczytuję twoje książki, miły mój

Chciałam zatrzymać cię
Dziękowałam za każdy dzień
Za poduszkę co wciąż trzyma zapach twój
Nie zdążyłeś pożegnać się
Nie wiedziałeś jak dzisiaj wiem
Ile w twoim sercu zmieści się serc

Te retenir (Pour Iza)

J'ai déjà fait mes valises, tout le passé
Une centaine de petits détails, qui ne nous sont plus nécessaires
Je n'ai pas pleuré aujourd'hui, j'ai retenu mes larmes
Tu serais fier, tu sais, je vais y arriver

Je voulais te retenir
J'ai remercié pour chaque jour
Pour l'oreiller qui porte encore ton parfum
Le sommeil arrive tard
Dans ma fenêtre, il brille toujours
Je termine la lecture de tes livres, mon chéri
Mon chéri, mon chéri

Je n'ai plus peur, quand j'entends des rires la nuit
Je ne deviens pas folle quand le robinet coule dans la cuisine
Le temps passe et je pense juste que
Nous n'avons pas assez de photos communes

Tu as collé deux moitiés de pomme
Tu nous as transformés en moi
Le soleil s'est éteint à moitié pour moi
Et maintenant, comment dois-je apprendre à moi-même
Ne rien multiplier par deux
Et ne pas ajouter de nouveaux souvenirs

Je voulais te retenir
J'ai remercié pour chaque jour
Pour l'oreiller qui porte encore ton parfum
Le sommeil arrive tard
Dans ma fenêtre, il brille toujours
Je termine la lecture de tes livres, mon chéri

Je voulais te retenir
J'ai remercié pour chaque jour
Pour l'oreiller qui porte encore ton parfum
Tu n'as pas eu le temps de dire au revoir
Tu ne savais pas, comme je le sais aujourd'hui
Combien de cœurs peuvent tenir dans ton cœur