Текст и перевод песни Anka - Sensizim

Sensizim

Bugünde sensiz bir günes doguyor
Kalbim gittigin günden beri hep aynisini soruyor
Bu hayat artik sensiz nasil gecer
Bu kalp korkmadan kimi sever
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Yine günes batiyor aksam oluyor
Icimde ki umut hala dönmeni bekliyor
Dönmicegini bilsem bile
Bu yasamak icin kendime uyguladigim bir hile
Gittigin gün burda zaman durdu
Yüzüm sensiz gülmez oldu
Sana askla dolu bakan bu gözler
Yaslarla dolu seni özler
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Ve bazen koskoca bir şehri bir kişi için seversin.
Tesadüfen karşılaşma ihtimalini düşünürsün.
Tesadüfü kendinde yaratabilirsin.
Kolay kolay terkedemezsin beraber yürüdüğün yolları hatıraları.
Gözün onu arar olur kalabalıklar içinde.
Acaba O'mu diye binlerce kişiyi süzersin.
Gökyüzüne bakıp ona dua edersin.
Beraber kurduğunuz hayalleri düşünürsün.
Birlikte gittiğiniz neresi varsa kutsal
Bir mabed gibi mutlaka ziyaret edersin.
Ortak bir arkadaşı görmenin mutluluğu paha biçilemez.
Geçmişte sitem ettiğin ne varsa hepsinin bir hiç olduğunu anlarsın.
Zamanla bu durum içten içe karamsarlığa yol
Açsada birgün karşılaşma ihtimali sabretmeye sebep olur.
Olabildiğince kapatırsın tüm kapılarını kalbinin.
Sadece tek kişiye düşürürsün bu şehrin nüfusunu.
Fakat unutursun işte hayatın ne kadar
Kısa olduğunu ve ne kadar hızlı geçtiğini.
Belkide yaşıtlarından çok daha yaşlısındır artık.
İki kişi olmak varken teksindir.
Özelliğini yitiren herşeyin onun sevmedikleri olduğunu
Farkedersin.
Ve onun sevdiği ne varsa artık senin için vazgeçilmezdir.
Gel saril yine bana alisamiyorum bu yokluga
ölüme terk edilmis gibiyim ve inan bana sensizim
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim
Gel saril yine bana
Alisamiyorum yokluguna
Ölüme terk edilmis gibiyim
Sensizim

Sensizim (Without You)

Another sun rises without you today,
My heart keeps asking the same question since you left,
How can this life go on without you?
Who can this heart love without fear?
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
The sun sets again, evening falls,
The hope within me still waits for your return,
Even though I know you won't come back,
This is a trick I play on myself to keep living.
Time stopped here the day you left,
My face hasn't smiled without you,
These eyes that looked at you with love,
Now filled with tears, miss you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
And sometimes, you love a whole city for one person.
You think about the chance of running into them by accident.
You can create that coincidence yourself.
You can't easily abandon the paths you walked together, the memories.
Your eyes search for them in crowds.
You scan thousands of faces, wondering if it's them.
You look at the sky and pray for them.
You think about the dreams you built together.
Wherever you went together is sacred,
Like a temple, you must visit.
The joy of seeing a mutual friend is priceless.
You realize that everything you complained about in the past is nothing.
Over time, this situation leads to pessimism inside,
But the possibility of meeting one day gives you reason to be patient.
You close all the doors of your heart as much as possible.
You reduce the population of this city to just one person.
But you forget how short life is,
And how quickly it passes.
Perhaps you are much older than your peers now.
You are alone when you could be two.
You realize that everything that has lost its specialness
Is what they didn't like.
And whatever they liked is now indispensable to you.
Come, embrace me again, I can't get used to this absence,
I feel like I've been abandoned to death, and believe me, I'm without you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.
Come, embrace me again,
I can't get used to your absence,
I feel like I've been abandoned to death,
I'm without you.