Текст и перевод песни Anna Maria Jopek - Ale Jestem (Live)

Ale Jestem (Live)

Oczy otwieram, staje się świat
Nade mną niebo, przede mną sad
Jabłek zielonych zapach i smak
I wszystko proste tak
Trzeba żyć naprawdę
Żeby oszukać czas
Trzeba żyć najpiękniej, żyje się tylko raz
Trzeba żyć w zachwycie
Marzyć, kochać i śnić
Trzeba czas oszukać
Żeby naprawdę żyć
Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze
Zabłąkaną łódeczką wśród raf
Kroplą deszczu
Trzciną myślącą wśród traw ale jestem!
Jestem iskrą i wiatru powiewem
Smugą światła, co biegnie do gwiazd
Jestem chwilą, która prześcignąć chce czas ale jestem!
Ucha nadstawiam, słucham jak gra
Muzyka we mnie, w muzyce, ja!
Nim wielka cisza pochłonie mnie
Pragnę wyśpiewać, wyśpiewać, że...
Trzeba żyć naprawdę
Żeby oszukać pędzący czas
Pięknie żyć w zachwycie
Życie zdarza się raz
Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze
Zabłąkaną łódeczką wśród raf
Kroplą deszczu
Trzciną myślącą wśród traw ale jestem!
Jestem...
Życie jest drogą, życie jest snem
A co będzie potem? Nie wiem i wiem
O nic nie pytaj, dowiesz się gdy
Skończy się droga, życie i sny
Jestem piasku ziarenkiem w klepsydrze
Zabłąkaną łódeczką wśród raf
Kroplą deszczu
Trzciną myślącą wśród traw ale jestem!
Jestem iskrą i wiatru powiewem
Smugą światła, co biegnie do gwiazd
Jestem chwilą, która prześcignąć chce czas ale jestem!

Но я существую (Live)

Открываю глаза, мир возникает,
Надо мной небо, передо мной сад.
Зеленых яблок запах и вкус,
И всё так просто,
Нужно жить по-настоящему,
Чтобы обмануть время.
Нужно жить прекрасней всех, ведь живём лишь раз.
Нужно жить в восхищении,
Мечтать, любить и видеть сны.
Нужно обмануть время,
Чтобы по-настоящему жить.
Я — песчинка в песочных часах,
Заблудившаяся лодочка среди рифов,
Капля дождя,
Думающая тростинка среди трав, но я существую!
Я — искра и дуновение ветра,
Полоска света, что бежит к звездам,
Я — мгновение, которое хочет обогнать время, но я существую!
Прислушиваюсь, слышу, как играет
Музыка во мне, в музыке — я!
Прежде чем великая тишина поглотит меня,
Хочу пропеть, пропеть, что...
Нужно жить по-настоящему,
Чтобы обмануть бегущее время.
Прекрасно жить в восхищении,
Жизнь случается лишь раз.
Я — песчинка в песочных часах,
Заблудившаяся лодочка среди рифов,
Капля дождя,
Думающая тростинка среди трав, но я существую!
Я...
Жизнь — это дорога, жизнь — это сон,
А что будет потом? Не знаю и знаю.
Ни о чем не спрашивай, узнаешь, когда
Закончится дорога, жизнь и сны.
Я — песчинка в песочных часах,
Заблудившаяся лодочка среди рифов,
Капля дождя,
Думающая тростинка среди трав, но я существую!
Я — искра и дуновение ветра,
Полоска света, что бежит к звездам,
Я — мгновение, которое хочет обогнать время, но я существую!