Текст и перевод песни Anna Maria Jopek - Czas rozpalić piec

Czas rozpalić piec

Mrok, jak kosmaty pies.
Patrz wrzesień już,
Czas rozpalić piec.
Posmutniało w ogrodzie i nagle postarzało się.
Miałeś przecież być?
Autobus twój szedł.
Wiem jest już późno.
Wróć w lampy ciepły krąg.
Do szafy płaszcz.
Jabłkami pachnie dom.
Przemoczony poeto siądź,
Skończ ten swój niezwykły wiersz.
Pusta kartka i tylko znów ogarek świecy.
Dla ciebie dziś kupiłam ten zielony szal.
Ostatnie jabłka z drzew postrącał wiatr,
A miałeś zerwać.
Zbyt mało ciebie mam.
Kilka mądrych zdań,
To wszystko.

Time to Light the Fire

Darkness, like a shaggy dog.
Look, September is here,
Time to light the fire.
The garden has grown sad and suddenly aged.
You were supposed to be here, weren't you?
Your bus came.
I know it's late.
Come back into the warm circle of the lamp.
Your coat in the closet.
The house smells like apples.
Sit down, drenched poet,
Finish your extraordinary poem.
A blank page and only a candle stub again.
I bought you this green scarf today.
The wind has knocked the last apples from the trees,
And you were going to pick them.
I miss you too much.
A few wise words,
That's all.