Текст и перевод песни Anna Maria Jopek - Na dłoni

Na dłoni

Tak łatwo z rąk wymyka się. Ucieka wciąż, znika
We mgle. A ty chcesz na własność mieć. Chcesz
Zamknąć na klucz. Przed światem schować.
Skryć jak skarb, swój prywatny skarb. Niemożliwe.
Bo szczęście to przelotny gość. Szczęście to piórko
Na dłoni, co zjawia się, gdy samo chce i gdy się
Za nim nie goni. Tym więcej chcesz im więcej masz.
Wymyślasz proch, chcesz sięgnąć gwiazd.
Lecz to nie to, to nie tak.
Ciągle czegoś nam brak do szczęścia, wciąż nam brak,
Tak zachłannie brak. Otwórz oczy. Szczęście to ta
Chwila co trwa, niepewna swojej urody. To zieleń drzew,
To dzieci śmiech. Słońca zachody i wschody.
Więc nie patrz w dal, bo szczęście jest już obok nas.
W zwyczajnym dniu, w zapachu domu, wśród chmur,
W ciszy traw. Szczęście to przelotny gość, przebłysk
Słonecznej pogody. I dużo wie, kto pojął, że szczęście
To garść pełna wody.

On your hand

It slips away from your hands so easily. It escapes constantly, disappears
Into the mist. And you want to own it. You want to
Lock it up. Hide it from the world.
Conceal it like a treasure, your own private treasure. Impossible.
Because happiness is a fleeting guest. Happiness is a feather
On your hand, which appears when it wants to and when you don't
Chase after it. The more you want, the more you have.
You invent gunpowder, you want to reach for the stars.
But that's not it, that's not the way.
We are always lacking something to be happy, we are always lacking,
So greedily lacking. Open your eyes. Happiness is that
Moment that lasts, unsure of its own beauty. It's the green of trees,
It's children's laughter. Sunsets and sunrises.
So don't look into the distance, because happiness is already beside us.
In an ordinary day, in the smell of home, among the clouds,
In the silence of the grass. Happiness is a fleeting guest, a glimpse
Of sunny weather. And he who understands that happiness
Is a handful of water.