Текст и перевод песни Anna Maria Jopek - Pamiętasz, była jesień

Pamiętasz, była jesień

Kochany, wróć do mnie, ja tęsknię za tobą.
I niech rozstania, kochany, nie dzielą nas już,
Pociągi wstrzymaj, niech nigdy już listonosz
Złych listów nie przynosi mi pod hoteli klucz.

Pamiętasz, była jesień,
Hotel "Pod różami", pokój numer osiem.
Staruszek portier z uśmiechem dawał klucz.
Na schodach niecierpliwie
Po kryjomu całowałeś moje włosy.
Czy więcej złotych liści było miły,
Czy twych pieszczot,
Nie pamiętam już.

Odszedłeś potem nagle, drzwi otwarte,
Liść powiewem wiatru padł mi do nóg,
L wtedy zrozumiałam: to się kończy,
Pożegnania czas już przekroczyć próg.

Pamiętasz, była jesień,
Korytarza mrok.
Już nigdy nie zapomnę hoteliku "Pod różami",
Chociaż minął rok.

Tu te souviens, c'était l'automne

Mon chéri, reviens vers moi, je t'attends avec impatience.
Et que nos séparations, mon chéri, ne nous séparent plus,
Arrête les trains, que jamais le facteur
Ne m'apporte de mauvaises lettres sous la clé de l'hôtel.

Tu te souviens, c'était l'automne,
L'hôtel "Sous les roses", chambre numéro huit.
Le vieux portier avec un sourire donnait la clé.
Sur les escaliers, impatiemment
Tu embrassais mes cheveux en cachette.
Y avait-il plus de feuilles dorées que tu aimais,
Ou tes caresses,
Je ne me souviens plus.

Tu es parti ensuite soudainement, les portes ouvertes,
Une feuille emportée par le vent est tombée à mes pieds,
Et là j'ai compris : c'est fini,
Le temps des adieux a déjà franchi le seuil.

Tu te souviens, c'était l'automne,
L'obscurité du couloir.
Je ne pourrai jamais oublier l'hôtel "Sous les roses",
Bien qu'une année se soit écoulée.