Текст и перевод песни Anna Szałapak - Ucisz Serce - Live

Ucisz Serce - Live

Kto przysłonił te księżyce nad dachami,
Mądrą głowę miał,
Chciał by żony całowały się z mężami,
Nie wpadały, mój kochany, w szał.
Księżycowy wstaje wcześniej niż stójkowy,
I przemierza świat,
Dobrym ludziom serca błyszczą jak podkowy,
A złym ludziom czarno kwitnie sad.

Uplotę ci złoty kołacz z moich świetlistych promieni,
Już ty się człowieku nie kołacz,
Niech ci się na dobre odmieni.
A z mego żaru srebrnego utoczę ci miodu ciut,
Niech ci się w sercu zapieni gęsty miód.
Ucisz serce, ucisz serce,
W białym świetle rozpalonych świec,
Ucisz serce, ucisz serce,
Jedno z tylu, jedno z tylu serc.

Wielki Panie winorośli,
Stworzycielu gwiazd,
Proszą dzieci i dorośli,
Nie zapomnij, nie zapomnij nas.
Ty, co gładzisz oceany
I prowadzisz w dal bezpieczną,
Spojrzyj też na nasze rany,
Na kołyskę i miasteczko.
Rozesłano już kobierce
W białym świetle rozpalonych świec,
Ucisz serce, ucisz serce,
Jedno z wielu serc.

Ty, co złocisz łany zboża,
Bielisz mąki pył,
Od pożaru i od noża,
Chroń nas z całych sił,
Daj nam rodzić się w pokoju
I umierać w noc serdeczną,
Wodą z królewskiego zdroju,
Pobłogosław to miasteczko.
Ucisz serce, ucisz serce,
W białym świetle rozpalonych świec,
Ucisz serca, ucisz serca,
Czarne gwiazdy serc.

Уйми сердце - Live

Кто же скрыл луну над крышами?
Умён был тот,
Кто хотел, чтоб жёны с мужьями целовались,
Мой любимый, не впадая в раж.
Луна встаёт раньше сторожа,
И по миру идёт,
У людей хороших сердца, как подковы, блестят,
А у злых людей – чёрным-черно сад цветёт.

Испеку я каравай тебе из своих лучистых лучей,
Ты, человек, не кручинься,
Пусть к лучшему всё изменится.
А из жара своего серебряного мёда налью тебе чуть-чуть,
Пусть в сердце твоём закипит мёд густой.
Уйми сердце, уйми сердце,
В белом свете зажжённых свечей,
Уйми сердце, уйми сердце,
Одно из многих, одно из многих сердец.

Господь великий виноградной лозы,
Звёзд создатель,
Просят и дети, и взрослые,
Не забудь, не забудь про нас.
Ты, что океаны ласкаешь
И ведёшь вдаль безопасную,
Посмотри и на раны наши,
На колыбель и город наш.
Расстелены уже ковры
В белом свете зажжённых свечей,
Уйми сердце, уйми сердце,
Одно из многих сердец.

Ты, что золотишь поля хлебные,
Белишь мучной пылью,
От огня и ножа
Храни нас изо всех сил,
Дай нам рождаться в мире
И умирать в ночь сердечную,
Водой из источника королевского,
Благослови этот город.
Уйми сердце, уйми сердце,
В белом свете зажжённых свечей,
Уйми сердца, уйми сердца,
Чёрные звёзды сердец.