Ucisz Serce - Anna Szałapak перевод на немецкий

Ucisz Serce

Kto przysłonił te księżyce nad dachami
Mądrą głowę miał
Chciał, by żony całowały się z mężami
Nie wpadały, mój kochany, w szał

Księżycowy wstaje wcześniej niż stójkowy
I przemierza świat
Dobrym ludziom serca błyszczą jak podkowy
A złym ludziom czarno kwitnie sad

Uplotę ci złoty kołacz
Z moich świetlistych promieni
Już ty się człowieku nie kołacz
Niech ci się na dobre odmieni

A z mego żaru srebrnego utoczę ci miodu ciut
Niech ci się w sercu zapieni gęsty miód
Ucisz serce, ucisz serce
W białym świetle rozpalonych świec
Ucisz serce, ucisz serce
Jedno z tylu, jedno z tylu serc

Wielki Panie winorośli
Stworzycielu gwiazd
Proszą dzieci i dorośli
Nie zapomnij, nie zapomnij nas

Ty, co gładzisz oceany
I prowadzisz w dal bezpieczną
Spojrzyj też na nasze rany
Na kołyskę i miasteczko
Rozesłano już kobierce
W białym świetle rozpalonych świec
Ucisz serce, ucisz serce
Jedno z wielu serc

Ty, co złocisz łany zboża
Bielisz mąki pył
Od pożaru i od noża
Chroń nas z całych sił
Daj nam rodzić się w pokoju
I umierać w noc serdeczną
Wodą z królewskiego zdroju
Pobłogosław to miasteczko

Ucisz serce, ucisz serce
W białym świetle rozpalonych świec
Ucisz serca, ucisz serca
Czarne gwiazdy serc

Beruhige das Herz

Wer hat diese Monde über den Dächern verhüllt
Hat einen klugen Kopf gehabt
Wollte, dass Frauen ihre Männer küssen
Verfallen sie nicht, mein Lieber, in Wahnsinn

Der Mond steigt früher auf als der Streifenpolizist
Und durchmisst die Welt
Guten Menschen leuchten Herzen wie Hufeisen
Und bösen Menschen blüht schwarz der Garten

Ich flechte dir goldenes Brot
Aus meinen strahlenden Sonnenstrahlen
Nun wanke nicht, oh Mensch
Möge es dir zum Guten wenden

Und aus meinem silbernen Glut tropfe ich dir Honig
Möge in deinem Herzen dichter Honig schäumen
Beruhige das Herz, beruhige das Herz
Im weißen Licht entzündeter Kerzen
Beruhige das Herz, beruhige das Herz
Eines von vielen, eines von vielen Herzen

Großer Herr der Weinreben
Schöpfer der Sterne
Bitten Kinder und Erwachsene
Vergiss uns nicht, vergiss uns nicht

Du, der die Ozeane glättet
Und sicher in die Ferne führt
Blick auch auf unsere Wunden
Auf die Wiege und das Städtchen
Teppiche sind schon gebreitet
Im weißen Licht entzündeter Kerzen
Beruhige das Herz, beruhige das Herz
Eines der vielen Herzen

Du, der die Getreidefelder vergoldet
Weißt den Mehlstaub
Vor Feuer und Messer
Beschütze uns mit aller Kraft
Lass uns in Frieden geboren werden
Und sterben in herzlicher Nacht
Mit Wasser aus der königlichen Quelle
Segne dieses Städtchen

Beruhige das Herz, beruhige das Herz
Im weißen Licht entzündeter Kerzen
Beruhige die Herzen, beruhige die Herzen
Schwarze Sternenherzen