Текст и перевод песни Anna Szałapak - Ucisz Serce

Ucisz Serce

Kto przysłonił te księżyce nad dachami
Mądrą głowę miał
Chciał, by żony całowały się z mężami
Nie wpadały, mój kochany, w szał

Księżycowy wstaje wcześniej niż stójkowy
I przemierza świat
Dobrym ludziom serca błyszczą jak podkowy
A złym ludziom czarno kwitnie sad

Uplotę ci złoty kołacz
Z moich świetlistych promieni
Już ty się człowieku nie kołacz
Niech ci się na dobre odmieni

A z mego żaru srebrnego utoczę ci miodu ciut
Niech ci się w sercu zapieni gęsty miód
Ucisz serce, ucisz serce
W białym świetle rozpalonych świec
Ucisz serce, ucisz serce
Jedno z tylu, jedno z tylu serc

Wielki Panie winorośli
Stworzycielu gwiazd
Proszą dzieci i dorośli
Nie zapomnij, nie zapomnij nas

Ty, co gładzisz oceany
I prowadzisz w dal bezpieczną
Spojrzyj też na nasze rany
Na kołyskę i miasteczko
Rozesłano już kobierce
W białym świetle rozpalonych świec
Ucisz serce, ucisz serce
Jedno z wielu serc

Ty, co złocisz łany zboża
Bielisz mąki pył
Od pożaru i od noża
Chroń nas z całych sił
Daj nam rodzić się w pokoju
I umierać w noc serdeczną
Wodą z królewskiego zdroju
Pobłogosław to miasteczko

Ucisz serce, ucisz serce
W białym świetle rozpalonych świec
Ucisz serca, ucisz serca
Czarne gwiazdy serc

Утиши Сердце

Кто закрыл эти луны над крышами?
У него была мудрая голова.
Он хотел, чтобы жены целовались с мужьями,
Не впадали, мой любимый, в исступление.

Лунный встает раньше, чем патрульный,
И странствует по миру.
У добрых людей сердца блестят, как подковы,
А у злых людей черно цветет сад.

Сплету тебе золотой калач
Из моих лучистых лучей.
Ты уж, человек, не крутись,
Пусть к лучшему всё изменится.

А из моего серебряного жара сварю тебе немного мёда,
Пусть в твоем сердце запенится густой мёд.
Утиши сердце, утиши сердце
В белом свете зажженных свечей.
Утиши сердце, утиши сердце,
Одно из многих, одно из многих сердец.

Великий Господин виноградной лозы,
Создатель звезд,
Просят дети и взрослые,
Не забудь, не забудь о нас.

Ты, кто гладит океаны
И ведет в безопасную даль,
Взгляни же на наши раны,
На колыбель и городок.
Расстелены уже ковры
В белом свете зажженных свечей.
Утиши сердце, утиши сердце,
Одно из многих сердец.

Ты, кто золотит хлебные поля,
Белишь пыль муки,
От пожара и от ножа
Защити нас изо всех сил.
Дай нам рождаться в мире
И умирать в сердечную ночь.
Водой из царского источника
Благослови этот городок.

Утиши сердце, утиши сердце,
В белом свете зажженных свечей.
Утиши сердца, утиши сердца,
Черные звезды сердец.