Paralio (Live) - Anna Vissi перевод на русский

Paralio (Live)

Και μοιάζει η ημέρα σαν να 'χει ενωθεί με τη νύχτα
και μοιάζει ο θάνατος σαν να 'ναι η ζωή για μένα
και της καρδιάς μου οι χτύποι φαίνονται στην οθόνη
σαν μια ευθεία γραμμή συνεχόμενη
και μοιάζει ο χρόνος που δίχως να θέλεις σταμάτησες
διπλά να 'χει ταράξει στο πρόσωπό μου
και με 'χει αλλάξει
Και νιώθω το φόβο στο στήθος μου μέσα
πικρό σαν απομεινάρι απο καφέ σε φλιτζάνι
και βλέπω το φως στου μυαλού στο δωμάτιο
οσο πάει καθε μέρα λίγο λίγο να σβήνει
και μες στον καθρέφτη το πρόσωπό μου αλλάζει
και γίνεται ένα πρόσωπο άλλο, που δεν το γνωριζω
και με τρομάζει
Παραλύω,
νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
σαν να πηγαινω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
Παραλύω,
τα φρένα τρίζουνε η κόρνα ουρλιάζει
διπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει κι άλλο χώρια σου να ζήσω
παραλύω
Και βλέπω τη ζωή μου σαν ένα τοίχο γιγάντιο
να υψώνεται στο τέρμα του δρόμου
κι οι φωνές των παιδιών στην αυλή του σχολείου
σαν πένθιμο στα αυτιά μου ηχούν εμβατήριο
κι ο δρομος που κάποτε με έβγαζε
στου σπιτιού σου απ' έξω την πόρτα
τώρα πια δεν υπάρχει

Паралич (Live)

И день как будто слился с ночью,
И смерть как будто стала жизнью для меня.
Сердцебиение мое на мониторе
Как прямая линия, непрерывная.
И время, которое ты без желания остановил,
Двойной удар нанесло по моему лицу,
И изменило меня.
И чувствую страх в груди,
Горький, как остаток кофе в чашке.
И вижу свет в комнате моего разума,
С каждым днем все больше угасающий.
И в зеркале мое лицо меняется,
Становится другим, незнакомым мне,
И пугает меня.
Паралич,
Чувствую, как мир из-под ног уходит,
Как будто первый день в школе, август,
И в сердце моем термометр показывает минус два.
Паралич,
Тормоза скрипят, гудок воет,
Рядом со мной проносится автобус,
И я думаю о том, что мне придется жить еще дальше без тебя.
Паралич.
И вижу свою жизнь, как гигантскую стену,
Возвышающуюся в конце дороги,
И голоса детей во дворе школы,
Как погребальный марш звучат в моих ушах.
И дорога, которая когда-то вела меня
К двери твоего дома,
Теперь больше не существует.