Текст и перевод песни Antonis Kalogiannis - Omorfi Mou Katerina

Κάνει βόλτα το φεγγάρι,
βγαίνουν έξοδο οι φαντάροι,
κι είναι μια βραδιά ωραία
στην Αθήνα, στον Περαία.
Χάθηκαν οι καστανάδες
κι οι αργόσχολοι βοριάδες,
κι απ' τη ρίζα του χειμώνα
φύτρωσε μια ανεμώνα.

Όμορφή μου Κατερίνα,
του μπαξέ μου καρδερίνα,
άνοιξε την αγκαλιά σου
και τα ροδοβλέφαρά σου·
να χυμήξω στ' ακρογιάλια
του κορμιού σου τα καθάρια
που 'χουν βότσαλα κοχύλια,
τ' ουρανού τα πετραχήλια.

Βγαίνει βόλτα η λατέρνα,
στολισμένη ως τη φτέρνα,
κι ένα αμούστακο χαμίνι
μιας μικρής τον ήλιο πίνει.
Κι ένας άνεμος αντάρτης
σαν ηλιοκαμένος ναύτης
βγήκε τσάρκα στα σοκάκια
να γλυκάνει τα φαρμάκια.
Όμορφή μου Κατερίνα,
του μπαξέ μου καρδερίνα,
άνοιξε την αγκαλιά σου
και τα ροδοβλέφαρά σου·
να χυμήξω στ' ακρογιάλια
του κορμιού σου τα καθάρια
που 'χουν βότσαλα κοχύλια,
τ' ουρανού τα πετραχήλια.

Движется ли луна по небу,
солдаты выходят.,
и это хорошая ночь
в Афинах, Перея.
Потерял каштановые деревья
и праздные северяне,
и от корня зимы
он вырастил анемон.

Моя прекрасная Катерина,
из моего баксиса Щегла,
раскрой свои объятия
и твои розовые глаза·
пить сок на морском побережье
из твоего тела ясный
где у них есть ракушки из гальки,
небо, камни.

Латерна гуляет,
украшенный до пятки,
и гамини амустако
маленький пьет Солнце.
И партизанский ветер
как загорелый моряк
она вышла выпить чарку в переулках
подсластите лекарство.
Моя прекрасная Катерина,
из моего баксиса Щегла,
раскрой свои объятия
и твои розовые глаза·
пить сок на морском побережье
из твоего тела ясный
где у них есть ракушки из гальки,
небо, камни.