Текст и перевод песни Antonis Remos - Ma De Ginete

Ma De Ginete

Κάθε φορά που σε κοιτώ
Θέλω να σου πω όσα δεν είπα
Πως παραδόθηκα εγώ σ' αυτό το χωρισμό;
Κάθε φορά που με κοιτάς
Μέσα μου ξυπνάς μία καταιγίδα
Ψάχνει λιμάνι το κορμί
Και εσύ είσαι η αφορμή

Μα δεν γίνεται
Να θυμάται ακόμα η καρδιά να πονάει
Δεν γίνεται
Αφού λένε πως ό, τι πληγώνει στο χρόνο αφήνεται
Και ό, τι αλλάζει, αλλάζει μόνο για καλό
Δεν γίνεται
Υποτίθεται πως σε ξεπεράσα
Μα δεν γίνεται
Και το κάθε σημάδι στο σώμα αρνηεται δεν σβήνεται

Και τις νύχτες σου φωνάζει σ' αγαπώ

Κάθε φορά που με κοιτάς
Μέσα μου χτυπάς την ίδια πόρτα
Ανοίγω μες στα σκοτεινά, ξανά δεν είσαι εδώ
Κάθε φορά που σε κοιτώ

Τυφλώνουν το μυαλό τα ίδια φώτα
Και πάλι ψάχνει σαν τρελή η αγάπη να κρυφτεί

Μα δεν γίνεται
Να θυμάται ακόμα η καρδιά να πονάει
Δεν γίνεται
Αφού λένε πως ό, τι πληγώνει στο χρόνο αφήνεται
Και ό, τι αλλάζει, αλλάζει μόνο για καλό
Δεν γίνεται
Υποτίθεται πως σε ξεπέρασα
Να δεν γίνεται
Και το κάθε σημάδι στο σώμα αρνηεται δεν σβήνεται
Και τις νύχτες σου φωνάζει σ' αγαπώ

Ma De Ginete

Every time I gaze upon you,
I long to express that which I did not,
How I surrendered to this separation;
Every time you set your gaze upon me,
You ignite a storm within me,
My body yearns for a haven,
And you are the reason why.

But it cannot be,
That my heart should still remember the ache,
It cannot be,
For they say that time heals all wounds,
And that change, no matter its nature, can only be for the best,
It cannot be,
I had presumed I had moved on,
But it cannot be,
For every mark upon my body denies it, refusing to fade.

And in the night, it cries out in love for you.

Every time you set your gaze upon me,
You continue to knock at the same door within me,
I open it amidst the darkness, and once again, you are absent,
Every time I gaze upon you.

The same lights blind my mind,
And my love, in its desperation, searches frantically for a place to hide.

But it cannot be,
That my heart should still remember the ache,
It cannot be,
For they say that time heals all wounds,
And that change, no matter its nature, can only be for the best,
It cannot be,
I had presumed I had moved on,
But it cannot be,
For every mark upon my body denies it, refusing to fade,
And in the night, it cries out in love for you.