Текст и перевод песни Antti Railio - Pieni Ihminen

Oon jälleen myöhässä kun luokanoven auki saan.
En jaksa selittää käyn takariviin istumaan.
Se musta hyökyaalto päälle nousee hiljalleen
Oon jumiin jäänyt vuosikausiks samaan kohtaukseen.
Ne ilkkuvasti mittaa mua päästä varpaisiin.
Mä tiedän tunnin jälkeen joudun niiden hampaisiin.
Sä et tehnyt oo mitään väärää, näillä kulmilla pahuus määrää.
Vielä koittaa toinen aika, pieni ihminen.
Tiedän raskas on riski kantaa, kaiken anteeksi pystyy antaan.
Katse kohti taivaanrantaan, selviit lupaan sen pieni ihminen.
Mä tunnen pelkosi oon elänyt tuon aikanaan.
Kun toivoin päivittäin, et jos ne ei mua huomaiskaan.
Sen saman hyökyaallon alle minä usein jäin ja jos en pystyyn päässyt ryömin aina eteenpäin.
Taas välitunti alkaa, uuden särön sielu saa
Sun pelastus on tunteet ruutuvihkoon kirjoittaa.
Sä et oo tehny mitään pahaa, näillä kulmilla pahuus määrää.
Vielä koittaa toinen aika, pieni ihminen.
Tiedän raskas on risti kantaa kaiken anteeksi pystyy antaan, katse kohti taivaanrantaan.
Selviit, lupaan sen.
Pieni ihminen.
Alat itsees luottamaan.
Niin selviit mistä vaan.
Poikki sahaat hirsipuun.
Karma puolestasi hoitaa kaiken muun.
Sä et tehnyt oo mitään väärää, näillä kulmilla pahuus määrää.
Vielä koittaa toinen aika, pieni ihminen.
Tiedän raskas on risti kantaa, kaiken anteeksi pystyy antaan.
Katse kohti taivaanrantaa, selviit lupaan sen pieni ihminen.
Pieni ihminen.

Я снова опаздываю, когда открываю дверь в класс.
Я не могу объяснить, почему сижу в заднем ряду.
Черная приливная волна медленно поднимается.
Я годами застрял на одной и той же сцене.
Они намеренно меряют меня с головы до пят.
Я знаю, что через час попаду им в зубы.
Ты не сделал ничего плохого, в этих углах царит зло.
Придет другое время, малыш.
Я знаю, как тяжел риск нести все, что ты можешь простить.
Глядя на горизонт, ты выжил, уверяю тебя, маленький человек.
Я чувствую твой страх, я жил в то время.
Когда я надеялся каждый день, нет, если они не замечали меня.
Я часто оставался под этой приливной волной, а если не мог встать, то продолжал ползти.
Снова начинается перемена, душа в новую трещину попадает.
Твое спасение-это чувства, написанные в клетчатой книге.
Ты не сделал ничего плохого, в этих краях диктует зло.
Придет другое время, малыш.
Я знаю, тяжел крест, который нужно нести, все прощение, которое можно дать, глядя на горизонт.
Ты выжил, я обещаю.
Маленький человек.
Ты начинаешь доверять себе.
Вот так тебе все сходило с рук.
Отрежьте виселицу.
Все остальное за тебя сделает карма.
Ты не сделал ничего плохого, в этих углах царит зло.
Придет другое время, малыш.
Я знаю, тяжел крест, который нужно нести, все можно простить.
Глядя на горизонт, ты выжил, уверяю тебя, маленький человек.
Маленький человек.