Текст и перевод песни Aref - Namehraban

Namehraban

ای دو چشمت سبزه زارن گریه ات اشک بهاران
میروم غمگین و نالان بهر من اشکی میفشان
ای سراپا مهربانی ای نگاهت آسمانی
در دل نامهربانت شوق ماندن مینشانی
ترسم آخر در کنارم خسته و آزرده گردی
با همه خوبی و پاکی در خزان پژمرده گردی
میروم تا نشنوم آواز باران دو چشمت
میروم چون می هراسم شعله ای افسرده گردی
ای که در خوبی و پاکی چلچراغ آسمانی
قلب سردم را چه بی حاصل به سویت میکشانی
عاشق و چشم انتظاری پاک و روشن چون بهاری
هر چه گفتم باورت شد حیف از احساسی که داری
چشمه ای خشک و سیاهم خسته ای گم کرده راهم
بگذر از من چون که دیگر زشت و سرتا پا گناهم
ای که در خوبی و پاکی چلچلراغ آسمانی
قلب سردم را چه بی حاصل به سویت میکشانی
قصه ی تلخ مرا کاش از نگاهم خوانده بودی
من گنه کارم تو خوب و مهربانی مهربانی

Namehraban

Oh two eyes of mine, green fields where tears are a shower
I go away, sad and grieving, shed a tear for me
Oh, all-merciful, oh, your gaze divine
In your heartless heart, you inspire a desire to stay
I'm afraid you'll grow weary and bitter by my side
Despite all your goodness and purity, you may wither in the fall
I am going away so as not to hear the sound of your tears
I am going because I fear you will become a flame extinguished
Oh, you who are pure and good, a beacon of heaven
Why do you draw my cold heart to you in vain?
A lover and a hopeful, pure and bright as spring
You have believed all that I have said, what a waste of the feelings you hold
A dry and lifeless spring, a lost and weary traveler
Leave me now, for I am now ugly and sinful
Oh, you who are pure and good, a beacon of heaven
Why do you draw my cold heart to you in vain?
I wish you could have read my bitter story from my gaze
I am sinful, you are good and kind, so kind