Текст и перевод песни Areti Ketime - Loxantra

Loxantra

Η κυρά μας η Λωξάντρα η Πολίτισα
δεν ήτανε καμιά κοσμοπολίτισσα
ήταν δέντρο φυτρωμένο μες στην Πόλη
που οι ρίζες του στεριώσανε σαν μπόλι

Στον χαμηλό της τον οντά κάθε πρωί
με ζαχαρόνερο και καλοπιάσματα
σ'ένα κρυστάλλινο ποτήρι από φως
τη Μοίρα γλύκαινε η Λωξάντρα με κεράσματα

Τα δυο της χέρια που ζυμώναν τον Καιρό
μοσχοβολούσανε μαχλέπι και λιβάνι
στην αγκαλιά της ξεχειμώνιαζε ο Θεός
αναπαυμένος στο γαλάζιο της φουστάνι

Lady Loxantra

Our Lady Loxantra the cosmopolitan
was no jetsetter
she was a tree planted in the City
whose roots took hold like a graft

In her humble little room each morning
with Turkish delight and flattering words
from a crystal glass that gleamed with light
Loxantra found favor with Destiny

Her two hands that kneaded Time
smelled of mahlep and frankincense
in her embrace God wintered
reposing in her blue dress