Текст и перевод песни Arleta - I Apofasi

I Apofasi

Υπήρχε ένα κυνηγός στο δάσος
με μια χλαίνη, μια κουκούλα κι ένα όπλο.
Κανείς δεν είχε δει ποτέ το πρόσωπο του
και όλοι τρέμανε σε κάθε κρότο.
Και λίγο λίγο το χωριό άρχισε ν' αδειάζει,
κάθε μέρα βρίσκαν κι ένα σκοτωμένο.
Δίναν κατάρες να τον δούνε να σφαδάζει
κι είπαν τον άγνωστο να βρουν καταραμένο.
Οι πιο γενναίοι από πίσω τον ζυγώσαν
ήταν γλοιώδης, σκοτεινός και σκουληκιάρης.
Αργά τη νύχτα στο ποτάμι τον κυκλώσαν
και τότε έμαθαν ποιος είναι ο μακελάρης.
Όρμησαν πάνω του με βία οργισμένοι
και το σκοινί είχαν περάσει στο λαιμό του.
Μα ξαφνικά όταν κοιτάξαν τρομαγμένοι
είδε ο καθένας σ' εαυτόν, το πρόσωπο του
είδε ο καθένας σ' εαυτόν, το πρόσωπο του
Και συνωμότησαν όλοι να τον αφήσουν
κι εκείνος πίσω στο χωριό πήγε απ' τους πρώτους.
Κοινή απόφαση γι αυτόν να μη μιλήσουν
να μη σας πω πως πια δεν άκουγαν τους κρότους.
Τους κρότους.

The Decision

There was a hunter in the woods
With a cloak, a hood, and a gun.
No one had ever seen his face
And everyone trembled at every sound.
And little by little the village began to empty,
Every day they found someone killed.
They cursed to see him writhing in pain
And they said to find the unknown and curse him.
The bravest from behind approached him.
He was slimy, dark, and wormy.
Late at night by the river they surrounded him,
And then they learned who the butcher was.
They rushed upon him with furious violence
And they had put the rope around his neck.
But suddenly, when they looked up in terror
Each one saw in himself, his own face
Each one saw in himself, his own face
And they all conspired to let him go.
And he went back to the village from the first.
Common decision not to talk about him
I will not tell you how they no longer heard the sounds.
The sounds.