Текст и перевод песни Arleta - I Apofasi

Υπήρχε ένα κυνηγός στο δάσος
με μια χλαίνη, μια κουκούλα κι ένα όπλο.
Κανείς δεν είχε δει ποτέ το πρόσωπο του
και όλοι τρέμανε σε κάθε κρότο.
Και λίγο λίγο το χωριό άρχισε ν' αδειάζει,
κάθε μέρα βρίσκαν κι ένα σκοτωμένο.
Δίναν κατάρες να τον δούνε να σφαδάζει
κι είπαν τον άγνωστο να βρουν καταραμένο.
Οι πιο γενναίοι από πίσω τον ζυγώσαν
ήταν γλοιώδης, σκοτεινός και σκουληκιάρης.
Αργά τη νύχτα στο ποτάμι τον κυκλώσαν
και τότε έμαθαν ποιος είναι ο μακελάρης.
Όρμησαν πάνω του με βία οργισμένοι
και το σκοινί είχαν περάσει στο λαιμό του.
Μα ξαφνικά όταν κοιτάξαν τρομαγμένοι
είδε ο καθένας σ' εαυτόν, το πρόσωπο του
είδε ο καθένας σ' εαυτόν, το πρόσωπο του
Και συνωμότησαν όλοι να τον αφήσουν
κι εκείνος πίσω στο χωριό πήγε απ' τους πρώτους.
Κοινή απόφαση γι αυτόν να μη μιλήσουν
να μη σας πω πως πια δεν άκουγαν τους κρότους.
Τους κρότους.

Был охотник в лесу
с людям, капюшоном и оружием.
Никто никогда не видел лицо
и все τρέμανε в каждый клик.
И немного деревни начали впадает,
каждый день βρίσκαν и убитого.
Δίναν проклятия, чтобы его увидели, чтобы σφαδάζει
и они сказали ему неизвестно, чтобы найти проклятый.
Самые храбрые из за его ζυγώσαν
был отвратительный, темный и σκουληκιάρης.
Поздно ночью в реку κυκλώσαν
и тогда они узнали, кто μακελάρης.
Накинулась на него с насилием сердито
и гибкий прошло в горло.
Но вдруг, когда κοιτάξαν напуганы
каждый увидел в себя, лицо
каждый увидел в себя, лицо
И сговорились все, чтобы его оставили в
а он обратно в деревню, он пошел одним из первых.
Совместное решение об этом не говорить
не сказать, что больше не слышны щелчки.
Щелчки.