Текст и перевод песни Arleta - Kapoies Nychtes

Kapoies Nychtes

Κάποιες νύχτες το φεγγάρι μας τρελαίνει και γελά
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι πικραμένο δε μιλά
Κατοικεί στα βλέφαρα μας και στη λύπη μας πενθεί
Κάθεται στη μοναξιά μας και τα χέρια μας κρατεί
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι ξαγρυπνά για τους φτωχούς
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι
κυβερνά τους λογισμούς
Κόβει δώδεκα κομμάτια
και μοιράζει στα παιδιά
που στα πέτρινα κρεβάτια
ξενυχτάνε νηστικά
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι
στέκεται στις φυλακές
Κάποιες νύχτες το φεγγάρι
νανουρίζει τις σκοπιές
Και νομίζεις πως θα πάρει
σ' έναν δρόμο μυστικό
Το θλιμμένο παλληκάρι
που κοιμάται μοναχό
Και νομίζεις πως θα πάρει
σ' έναν δρόμο μυστικό
Το θλιμμένο παλληκάρι
που κοιμάται μοναχό

Certaines Nuits

Certaines nuits, la lune nous rend fous et rit
Certaines nuits, la lune est amère et ne parle pas
Elle habite nos paupières et pleure avec notre tristesse
Elle siège dans notre solitude et tient nos mains
Certaines nuits, la lune veille pour les pauvres
Certaines nuits, la lune
gouverne les pensées
Elle coupe en douze morceaux
et distribue aux enfants
qui passent la nuit affamés
sur des lits de pierre
Certaines nuits, la lune
se tient dans les prisons
Certaines nuits, la lune
berce les sentinelles
Et tu penses qu'elle emmènera
sur un chemin secret
Le garçon triste
qui dort seul
Et tu penses qu'elle emmènera
sur un chemin secret
Le garçon triste
qui dort seul