Текст и перевод песни Armaan Bedil - Main Vichara

Main Vichara

ਗੱਲ ਇਹ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਝੂਠੀ ਸੀ
ਤੇ ਤੇਰੇ ਵਾਦੇ ਕੱਚੇ ਨਿਕਲੇ
ਪਰ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ, ਕਮਲੀਏ
ਕਿ ਬਸ ਲੋਗ ਸੱਚੇ ਨਿਕਲੇ
ਲੋਗ ਸੱਚੇ ਨਿਕਲੇ

ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ, ਕਿਸਮਤ ਹਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ ਗੈਰਾਂ 'ਤੇ, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਇੱਕ ਪਾਸੜ ਜਿਹਾ ਪਿਆਰ ਮੇਰਾ, ਤੈਨੂੰ ਤਰਸ ਨਾ ਆਇਆ ਨੀ
ਤੂੰ ਸੱਚ ਜਾਣੀ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਨਾ ਚਾਹਿਆ ਨੀ

ਹੋ, ਨਿੱਕੀ ਉਮਰੇ ਰੋਗ ਜੇ ਲਾ ਗਈ ਪਿਆਰਾਂ ਦੇ
ਹੋ, ਕੀਤੇ ਮੋਹ ਜਦ ਯਾਦ ਆਉਣੇ ਤੈਨੂੰ ਯਾਰਾਂ ਦੇ
ਹੋ, ਕੀਤੇ ਮੋਹ ਜਦ ਯਾਦ ਆਉਣੇ ਤੈਨੂੰ ਯਾਰਾਂ ਦੇ (ਯਾਰਾਂ ਦੇ)

ਹੋ, ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ, ਕਿਸਮਤ ਹਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ ਗੈਰਾਂ 'ਤੇ, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਹੋ, ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ, ਕਿਸਮਤ ਹਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ ਗੈਰਾਂ 'ਤੇ, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ

ਓਸ ਮੋੜ 'ਤੇ ਛੱਡ ਗਈ ਜਦ ਕੋਈ ਨਾਲ ਨਾ ਖੜਿਆ ਨੀ
ਤੂੰ ਪੁੱਛ ਨਾ ਮੈਂ ਫ਼ਿਰ ਕਿੱਦਾਂ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜਿਆ ਨੀ
ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਸੀ ਖੌਰੇ ਇਹ ਦਿਨ ਐਦਾਂ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਣੇ
ਨਾਲ ਜੇ ਰਹਿ ਗਈ, ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਤਾਂ ਕਟਣੇ ਪੈ ਜਾਣੇ

ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਤੜਫੇ? ਮਿਲਣ-ਮਿਲਣ ਜਿਹਾ ਕਰਦੀ ਐ
ਮਰ ਚੁਕੇ ਜੇ, ਉਤੇ ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਮਰਦੀ ਐ?
ਹੋ, ਮਰ ਚੁਕੇ ਜੇ, ਉਤੇ ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਮਰਦੀ ਐ? (ਮਰਦੀ ਐ)

ਹੋ, ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ, ਕਿਸਮਤ ਹਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ ਗੈਰਾਂ 'ਤੇ, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ
(ਹੋ, ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ-, —ਚਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ)
(ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ, ਮਰਦੀ-, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ)

ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ, "ਐਦਾਂ ਨਾ ਕਰ, ਛੱਡ ਨਾ ਕੱਲਿਆ ਨੂੰ"
ਤੇ ਤੇਰੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਸੀ, "ਇਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਿਨ ਮਰ ਨਹੀਂ ਚੱਲਿਆ ਤੂੰ"
ਔਖਾ ਸੀ, ਪਰ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਬਿਨ ਸੌਣਾ ਸਿਖ ਗਿਆ ਮੈਂ
ਨਿਤ ਮਰ-ਮਰ ਇੰਜ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਜਿਉਣਾ ਸਿਖ ਗਿਆ ਮੈਂ

ਮਰਨੋਂ ਬਚਕੇ ਆਪਣੇ ਖਿਆਲ ਹੀ ਖੋ ਗਿਆ ਨੀ
ਕਸਮ ਤੇਰੀ ਇਹ ਦਿਲ ਵੀ ਪੱਥਰ ਹੋ ਗਿਆ ਨੀ
ਹੋ, ਕਸਮ ਤੇਰੀ ਇਹ ਦਿਲ ਵੀ ਪੱਥਰ ਹੋ ਗਿਆ ਨੀ (ਹੋ ਗਿਆ ਨੀ)

ਹੋ, ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ, ਕਿਸਮਤ ਹਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ ਗੈਰਾਂ 'ਤੇ, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਹੋ, ਮੈਂ ਵਿਚਾਰਾ, ਕਿਸਮਤ ਹਾਰਾ, ਤਾਂ ਵੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਦੀ ਸੀ ਗੈਰਾਂ 'ਤੇ, ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਰਿਹਾ

Я Бедняга

Дело не в том, что ты лгала,
И твои обещания оказались пустыми.
Но больно, глупышка,
Что только чужие слова оказались правдой.
Чужие слова оказались правдой.

Я бедняга, неудачник, но всё равно продолжал,
Как ты сохла по другим, так я по тебе умирал.
Моя односторонняя любовь, тебя не тронула ничуть,
Ты ведь знаешь, без тебя мне ничего не нужно было, ничуть.

О, в юном возрасте заразила болезнью любви,
О, когда вспомнишь привязанность, вспомнишь и друзей своих.
О, когда вспомнишь привязанность, вспомнишь и друзей своих (друзей своих).

О, я бедняга, неудачник, но всё равно продолжал,
Как ты сохла по другим, так я по тебе умирал.
О, я бедняга, неудачник, но всё равно продолжал,
Как ты сохла по другим, так я по тебе умирал.

Бросила на том повороте, когда никого рядом не было,
Ты не спрашивай, как я потом с судьбой боролся один.
Тебе, наверное, хотелось, чтобы эти дни так и остались,
Если бы осталась со мной, мне бы тоже пришлось их пережить.

Зачем теперь страдаешь? Все пытаешься встретиться,
Если я мёртв для тебя, зачем теперь убиваешься?
О, если я мёртв для тебя, зачем теперь убиваешься? (убиваешься)

О, я бедняга, неудачник, но всё равно продолжал,
Как ты сохла по другим, так я по тебе умирал.
(О, я бедняга-, —дняга, но всё равно продолжал)
(Как ты сохла, сохла-, так я по тебе умирал)

Я говорил: "Не делай так, не оставляй меня одного",
А твои слова были: "Без отношений ты не проживёшь и дня".
Было трудно, но я научился спать без твоих воспоминаний,
Умирая каждый день, я медленно научился жить.

Избежав смерти, я потерял самого себя,
Клянусь тобой, это сердце стало каменным.
О, клянусь тобой, это сердце стало каменным (стало каменным).

О, я бедняга, неудачник, но всё равно продолжал,
Как ты сохла по другим, так я по тебе умирал.
О, я бедняга, неудачник, но всё равно продолжал,
Как ты сохла по другим, так я по тебе умирал.