Текст и перевод песни B.D. Foxmoor - Στη χάση και στη φέξη

Στη χάση και στη φέξη

Στου hip hop την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στη κόμη στεφάνι φορεί,
μα τραβιέται, δε θέλει να μπλέξει
με τη χάση και τη φέξη.
Τα ποντίκια εδώ μιμούνται λιοντάρια
κι ενώ γελάει, δεν μπορεί να χαρεί.
Κάπως έτσι και πιο μεγάλο το χάλι
η δόξα φτύνει γι' άλλη μια φορά τον κόρφο της πάλι
που θ' ανταμώσει λόγια πολλά, ψέμα και μούρη
κι ότι στη φέξη δε θα της πιάνει το γούρι.
Δεύτερο μέρος στην παράσταση σιωπής
και τα καινούρια σκηνικά θα 'ναι περίσσιας ντροπής
θα επιτρέπεται όπως πριν αν θέλεις να την δεις
(κι εσύ μεγάλος πρωταγωνιστής)
δίπλα σε κούκλες από κούτσουρο παλιό
αν νιώθεις άβολα άστο να πάει στο καλό.
Τζάμπα θα πάνε, η ζωή αν σε προφτάσει,
όσα ονειρεύεσαι για φέξη κι όσα φύγαν με τη χάση.
Δε μου χρωστάς, δε σου χρωστάω
μη μου ζητάς, δε σου ζητάω.
Αυτά που φύγαν μάλλον όλα τα ζήσαμε χώρια
και όσα θα 'ρθουν ξέχωρα θα 'ναι και πάλι τα ζόρια
Κάπου εδώ στην ολόμαυρη ράχη
αν δεν αντέχεις, να βλέπεις τη δόξα μονάχη
(ρίξε ότι σου 'μεινε καλό και πάτησε το)
δεύτερο χέρι το hip hop πλύντο καλά και φόρεσε το.
Στου hip hop την ολόμαυρη ράχη
κάποιοι ζήσαν τη χάση μονάχοι
να μελετάει λαμπρά παλληκάρια
και τη φέξη που είναι να 'ρθει.
Τα κατορθώματά σου δόξα, πρις ξεπέσεις,
τα είχα προλάβει γελασμένος πως θ' αντέξεις
όμως, το χρόνο με τα μάγια σου δε κοίταξες να δέσεις
κι έτσι φοβάσαι πως στη φέξη δε θ' αρέσεις.
Δε θα 'ναι όπως παλιά που με τη χάση είχες στοιχειώσει
παλληκάρια που η μιλιά τους το φόβο είχε ανταμώσει
τώρα σε σκιάζει ό, τι στα μάτια σου μπροστά αλλάζει,
το λαμπρό, μαύρο κι άραχνο σου μοιάζει.
Αδικοχαμένα τα μέχρι χθες δανεισμένα
και ριζωμένα τα πολυταξιδεμένα
για μένα θα 'ναι όλα ωραία όπως και να 'χει
έχω φυτέψει μια ευχή στην ολόμαυρη ράχη.

In Loss and in Glory

On hip hop's pitch-black back
glory walks alone
studying bright lads
and wears a wreath in its hair
but draws back, not wanting to get involved
with loss and glory.
Here, mice mimic lions
and while she laughs, she cannot rejoice.
Somewhat like this and even worse the plight
glory spits in its lap once more
where it will meet many words, lies and faces
and that luck will not hold for it in glory.
Second act in the performance of silence
and the new scenery will be of excessive shame
as before, it will be allowed if you want to see it
(and you a great protagonist)
beside puppets of old stumps
leave it to go to hell if you feel uncomfortable.
In vain will it go, if life catches up with you,
all that you dream of for glory and all that left with the loss.
I owe you nothing, you owe me nothing
don't ask me, I don't ask you.
What's gone I guess we lived it all apart
and whatever comes will be again our separate troubles
Somewhere here on the pitch-black back
if you can't stand to see glory alone
(throw down what little is left of you and step on it)
wash hip hop well second-hand and wear it.
On hip hop's pitch-black back
some lived the loss alone
to study bright lads
and the glory that is to come.
Your feats, glory, before you fall,
I had anticipated laughing how you would endure
but, with your spells, you did not look to bind time
and so you fear that you will not please in glory.
It will not be as in the past when you haunted with loss
lads whose words had met fear
now shadows you whatever changes before your eyes,
the bright, the dark and the spider resembles you.
Unjustly lost yesterday's loans
and rooted the well-travelled
all will be well for me whatever happens
I have planted a wish on the pitch-black back.