Hallo,
Gerd,
wie
jeht
et?
Lang
nit
jesinn,
Mann.
Fass'e
Johr
un
drei
Mohnd
hedrinn.
Och
ejal,
ich
weiß
nur,
dat
ich
kaum
jet
jedonn
hann.
Dat
ess
wohr,
och
wenn
ich
ensinn,
dat
dat
met
dämm
Mike
schon
link
woor,
hann
ich
voll
bereut,
total,
doch,
Gerd,
övver
dinge
Breef
hann
ich
mich
jefreut.
Echt!
Widder
su'ne
Sonndaachmorje,
Finster
op
un
Radio
ahn.
Widder
öm
en
Woch'
bedroore
und
dann
widder
su'ne
Sonndaachmorje.
Em
Kalender
steht
"April".
Jed
Jeföhl
für
Zigg
verloore,
hedrinn.
Jetz
em
Mai
ess
Halbzeit,
wenn
alles
normal
läuf,
doch
em
Ähnz:
Wa's
hedrinn
"normal"?
Comics
un
Pin-ups,
en
lackierte
Betonwand
un
en
Sonn
uss
Neon,...
ejal.
Je'nfalls
jrööß
ding
Frau'n
ding
Kinder,
nemm
ahn,
dat
dä
Klein
jetz
laufe
kann.
Maach
et
joot,
ahm
Engk
bess
irjendwann,
Mann!
¡Hola,
Gerd!
¿Cómo
te
va?
Hace
mucho
que
no
nos
vemos,
tío.
Hace
ya
dentro
de
un
año
y
tres
meses.
Da
igual.
Solo
sé
que
apenas
he
hecho
nada.
Es
verdad.
Si
lo
pienso
bien,
desde
que
las
cosas
se
torcieron
con
Mike,
me
he
arrepentido
por
completo.
Sí,
Gerd,
pero
me
alegré
mucho
con
tu
carta.
¡De
verdad!
Otra
vez
una
de
esas
mañanas
de
domingo:
Abrir
las
cortinas
y
encender
la
radio.Otra
vez
deprimido
una
semana
más
y
luego
otra
vez
una
de
esas
mañanas
de
domingo.
En
el
calendario
pone
"abril".
He
perdido
todo
mi
sentido
del
tiempo,
dentro.
Ahora
en
mayo
es
mitad
del
año,
si
todo
va
bien.
Pero,
vamos
a
ver:
¿Qué
es
"normal"?
Cómics
y
chicas
pin-up,
una
pared
de
hormigón
pintada
y
un
sol
de
neón...
da
igual.
De
todos
modos,
saluda
a
tu
mujer
y
a
tus
hijos.
Supongo
que
el
pequeño
ya
puede
andar.
Cuídate.
Hasta
pronto,
¡amigo!