Текст и перевод песни Babak Jahanbakhsh - Azab

Azab

باید حرف بزنیم باهم زمان داره هدر میره
نگو باشه برای ِ بعد
همین الانشم دیره
من از امروز می ترسم از اینکه انقدر سردیم
باید حرف بزنیم باهم
باید این راهو برگردیم
فضای ی خونه بی روح ِ منو تو هستیم و نیستیم
فقط گاهی برای ی عکس
پیش ِ همدیگه می ایستیم
ببین جوری سکوت کردی که وقتی هستی تنهاشم
خودت باعث شدی هرشب
تو آغوش ِ یه درد باشم
واسه این دردی که دارم بجز تو هیچ چی تسکین نیست
تو هم دردی و هم برام
عذابی بیشتر از این نیست
عذاب بالاتر از اینکه عذاب ِ سهم ِ هرسالم
روزا بغض و شبا هق هق
تماشایی شده حالم
سکوت کردی و این یعنی میدونی که گناه کاری
تو این حسرتی که داره
منو میکشه.دست داری
سکوت کردی و این یعنی از این درد بی خبر نیستی
سکوت کردی و این یعنی
پای ِ این دوری نیستی
واسه این دردی که دارم بجز تو هیچ چی تسکین نیست
تو هم دردی و هم برام
عذابی بیشتر از این نیست
عذاب بالاتر از اینکه عذاب ِ سهم ِ هرسالم
روزا بغض و شبا هق هق
تماشایی شده حالم

Torment

We have to talk to each other, time is running out
Don't say you'll do it later
It's already too late
I'm afraid of today, afraid of how we've become so cold towards each other
We have to talk to each other
We have to fix this
The space of a house devoid of life is where we are, and we're not
Only occasionally do we stand together
For a photo
You've become so silent that even when you're here, I'm lonely
You're the reason I go to sleep
In the arms of heartache every night
For this pain that I feel, nothing soothes it but you
You are my pain and my
There is no greater torment
Torment worse than the torment that has been my fate every year
Days of sorrow and nights of tears
My condition has become a spectacle
You are silent, and this means you know that you are guilty
In this sorrow that is
Killing me, you have a hand
You're silent, and this means you're not unaware of this pain
You are silent, and this means
You are not at the root of this distance
For this pain that I feel, nothing soothes but you
You are my pain and my
There is no greater torment
Torment worse than the torment that has been my fate every year
Days of sorrow and nights of tears
My condition has become a spectacle