Rəf - Badclause перевод на английский

Rəf

Sanırdım hәr dәrdimә dәvadır yoldaşım daima
Hәlә dә peşmanam ki, kaş düşünüb daşınsaydım
İlk dәfә aşiq olanda yolun әn başındaydım
Uşaqlığımı axtaranda artıq 20 yaşımdaydım

... Gecikmişdim. Çıxırdı daşdan hәr işim
Baş verәn hәr yeni tәrkediş ağlıma qәrq olub, itir
Zamanlar, nöqsanlar dәyişir, insanlar dәyişir
Gәlәndә xoş qonaq gәlir, gedәndә dәrd olur gedir

Neçə-neçə həyat oxudum, neçə səhifəni əzbərlədim
İçimdə ahu-nalə qopur, fikri uzaq aparmayın
Var olan hər doğmama əsər yazıb, qibtə eylədim
Bax indi, həmin rəfdə kitab qalmayıb...

Neyləsin getməsin indi, gözümün nuru, ilahi?
Nə qədər göz yola baxsın? Qalıb intizar içində...
Elə üzmüş ahu-zarım, məni ruzigar içində
Ki, görən bu ahu-zarı qalır ahu-zar içində

... Axı mən cahana misafir
Hicran ölüm ilə yeksan, gülümsə bir mənə xatir
Nazlı-qəmzəli o dilbər olub şeirimə şamil
Artıq iki ildir ki, gülmür o şair...

Camalı dərdə bürünmüş afətin gözləri nəmli
Gözümə baxan gözünlə necə süzdün özgələrini?
Xətrimi pərişan görüb dar günün seyrinə gəldin
Səni şərh edən əllər qürbətdədir, şeiri vətəndir

Eyib eləsəydin, puç olardı taxt və tacın
Bəlkə də zəhər qoxan ruhuma dua, şərbət əlacım
Şairin qırılsın əlləri, ya şeir dəftəri yansın
Ki, yazsa birdə nakam eşqə namə, aləm utansın

Yenә hәminki gün olsaydı, güzәran olsaydı
Ağarza kimi qardaş, şeir gözlü gözəl yar olsaydı
Eşqi qəlbə xəta, qardaşa canı fəda
Olmazdı həminki əda, yarın saçını hörən mən olsaydım

Shelf

I thought my companion would always be the cure for all my pain
I still regret that I didn't think it through, didn't weigh my options
The first time I fell in love, I was just at the beginning of the road
I was already 20 when I was searching for my childhood

... I was too late. Every task turned to stone
Every new heartbreak that happened, I drowned in my mind, lost
Times change, flaws change, people change
A welcome guest arrives, a sorrowful burden departs

I read so many lives, memorized so many pages
A cry of anguish rises within me, don't take the thought too far
I wrote and envied every masterpiece that existed
Look now, there are no books left on that shelf...

What can I do if the light of my eyes leaves now, my God?
How long should my eyes gaze down the road? Left in anticipation...
My lament has drowned me so much, in the midst of fate
That whoever sees this lament remains in lament

... After all, I am a guest in this world
Separation is equal to death, smile for my sake
That coquettish, charming beloved has become the subject of my poem
That poet hasn't smiled for two years now...

The beauty's eyes are teary, shrouded in sorrow
With the eyes that looked into mine, how could you gaze at others?
Seeing my distress, you came to witness my hardship
The hands that describe you are in exile, poetry is the homeland

If you had done wrong, your throne and crown would be void
Perhaps a prayer is the antidote, a sweet remedy for my poisoned soul
May the poet's hands be broken, or may the poetry notebook burn
So that if he writes another letter to unrequited love, the world will be ashamed

If only it were that day again, if only it were pleasant again
A brother like Argarza, a beautiful love with poetic eyes
Love a mistake to the heart, life sacrificed for a brother
It wouldn't be the same demeanor, if I were the one braiding my love's hair