Текст и перевод песни Bamdad - Bache Mahal

Bache Mahal

رفیق از وقتی رفتی چیزی عوض نشده
هنوز همون روزا میاد همون شبا میره
این آفتاب لعنتی هنوز جواب نمیده
وقتی می پرسی چرا نورت تو قلبم نمیره
هنوز بچه محلا میخندن هنوزم شادن
حتی وقتی نباشی با دلقک بازیات
هنوزم می بنده رو لبم نقش ماتم
وقتی می بینم عکساتو پای ورق بازیات
هنوزم دوست دارم پای نیمکتا بشینم
بشینی تعریف کنی از عرق خوریات
معلم سرت داد بزنه تو بپرسی چرا
ته تهش هم بدن دستت دعوت اولیا
با کینه سرتو بندازی پایین لباتو ببندی
آروم بهش فحش بکشی ما هم بخندیم
رفیق از وقتی رفتی همه چیز مثل قبله
شاید اینجایی؛ لازم نیست که بگم بفهمی
از وقتی رفتی کاسبا زیاد شدن بچه محلا نسخن
هر شب دور هم جمع میشن کوفت می کشن
می خندن جون می کنن
با سه تا سه کام حبسن زود می گذرن
هنوز بچه کوچولو ها عصرای تابستون
میان واسه فوتبال با کفشای پاره پوره
هنوز پیرمردا نصیحت می کنن
میگن جوون قدر بدون تا وقتی حالت خوبه
رفیق وقتی رفتی همون معلم واست اشک ریخت
قسم می خورم اینجا رفتن رسم نیست
از وقتی رفتی کلی بچه محل دیگه رفتن
با کلی زخم چاقو؛ کسایی که فقط حرفن
کلی مغز داغون با کلی زجر و خون
با کلی دختر که داف شدن و درشونو بستن
سیگارا تلخ شدن و عکس شش دارن
واسه تو چجوری بود دم مرگ وقت رفتن
وقتی رفتی خیلیا گفتن خوش به حالت
با زجر برید، جرئتشو داشت واسه کندن
رفیق چیزی رو از دست ندادی
از وقتی رفتی همه بیشتر هار شدن پای کل کل
حتی منم مث همیشم
روی همه نیمکتای دو نفره من تکی میشینم
منم مث قبلا هر چی تو دلمه می نویسم
هر کی نزدیکم میاد رو حریف می بینم
رفیق مطمئنم او بالا جات بهتره
کاش یه میکروفون داشتی تو هم از اون ور می خوندی
خیلی دوست دارم بدونم اونور چه خبره
اگه منو یادت باشه
بامداد
هم کلاسیت
بچه محلت

Palatial Bachelor

My companion, since you departed, naught has changed here
Still, the days arrive and the nights pass by as before
The accursed Sun refuses to answer my pleas
When I ask, "Why does your light fail to ignite in my heart?"
The neighborhood children still laugh and frolic
Even though your buffoonery is no longer present
Yet, I cannot dispel the somber expression upon my face
When I see your photograph beneath the playing cards
I yearn to sit upon the benches
While you regale us with tales of your drunken escapades
The teacher scolds you, and you inquire, "For what reason?"
Your punishment is to deliver an invitation to your parents
You lower your head in resentment, your lips sealed
You mutter curses under your breath, and we laugh
My friend, since you left us, all remains the same
Perhaps you are still here; no need to speak, you understand
Since your departure, the number of drug dealers has multiplied, and the children are lost
Each night they gather to indulge in their poison
They laugh and grow thin
Their lives end swiftly with three puffs of hashish
In the summer afternoons, the young boys
Still gather for football, their shoes ragged and torn
The old men still offer advice
They plead, "Young man, cherish your youth while you are healthy"
Friend, when you left, even the teacher shed a tear for you
I swear that departure is not our custom here
Since your passing, many more have left
Bearing knife wounds, those who are mere words
Broken minds, afflicted with pain and blood
With numerous young women who have become prostitutes and shut themselves away
Cigarettes have grown bitter and bear images of lungs
How was it for you when the moment of death arrived?
When you departed, many said, "Fortunate soul"
He escaped with ease, he had the courage to leave
My friend, you have lost nothing
Since you left, everyone has become more aggressive in their conflicts
Even I am as I have always been
I sit alone on the two-seater benches
As before, I write down whatever is in my heart
Anyone who approaches me, I see as an adversary
My friend, I am certain that your place above is better
I wish you had a microphone, so that you could sing from up there
I long to know what lies beyond
If you remember me
Bamdad
Your classmate
Your neighbor