Текст и перевод песни Bamdad - Enzeva

Enzeva

غم رو غمه
مشکی از شاهرگم
قیر میچکه میپاچه رو هر چی نوشتی
به جمجمه ام میکوبه که منو بیدار کنه
تو توخوابه هفتم رگه خوابمو گرفتی
چطوره پاشم برم یخچالو نگاه کنم پاهام بره تو خوابه عمیقو تاریک
موهامو بکنم شاید فرجی شد
ناخونامو بگیرم با چاقو و خونی مالی
یه خشاب بگیرم قرص بریزم ته چاه
ماشه رو بچکونم با تراول برم تره بار
بوی فاضلاب سوراخ تهرانو تحمل کنم
از تردید دیشبو فردا نظر تبادل کنم
پرمو ببرم رد بدم که دلم خنک قندیل ببنده تو فریزر اسفند ماه
گمگشته تو سفره پوچی امسالم جای هفت سین شیش تا لیوان شاش بذارم
به گند بکشم ببندم محکم بخندم
چشامو کور کنم باکره بگرده دردم
کلیشه ی لاشیای کوه لاش اکباتان
صدای بِتُن گونه سرفه ی بلوک و بشنوم
میخوام انتقام بگیرم از همه
من اینی که می بینیم نیستم
من عصبیم و بد اخلاق و بی رحم
خیلی وقته صحنه ی کتک خوردن تو تصور میکنم
چجوری میتونم صورت تو با دستام له کنم
واسه همونایی که دارن به جوکت میخندن
توو ذهن من هیچ وقت خونی توو بدنت {نامفهوم}
من چقد میتونم؟ بوی تعفنت نشسته رو تنم
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
من حتی نزدیکت نیستم به این ظاهر دوستانه
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
لبخند گرم که بهت این باورو میدم که باورت دارم
تو بهش میگی مریض حق داری ولی
باورت دارم باورت دارم
خُب حق داری ولی
من خوب نیستم من ناراحتم
همه اجبار خفقان به صدای من
ترسناکه که پوست دستمو بِکَنم
خونشو مِک بزنم انقد که دودشمو بگذرمو
بفهمم که آلودگی هوا بودن یعنی چه
کص ننه اندیشه تیپ میزنم پریچهر
یا بشینم پام رو پام داف لخت سرنگ توو بینی
اسنیف بکنم یه جور ببینی فیت برینی
روده بزرگمو درآرم بکنم ته حلقت
به درخت ببندنت بفهمی واقعاً جنگه
چطوره به نظرت اگه منم بگم گرگم
گوه بخورم تا سیرشمو بو بدمو بگم بردم
با یه تیغی خط کج و ناشی بکشم رو چشم
لبامو بدوزم با قلمو جیغ بکشم
همه باتوما رو بکنم توو کون هر چی مأموره
بازپرسو ایسگاه کنم بگم کار من بوده
اون که مُرده من بوده
اون که فحش داده محموده
اون یارو که توو کاج مُرد اونم کار من بوده
شهرو باید سیر کنم نه اون دهاتو مختو
چاقالای کله پوک خوش استیل تخمه خور
بیاید کلیشه نباشیم کار نو بکنیم
چطوره جوجه رپرای نسل سه دسته دو
من هیچکدومتونو آدم حساب نمیکنم
وقتی میرم جلو بین همه ی شما آدم های مهم محو میشید
من دنیای خودمم حتی اگه بمیرم قهرمانم این قصه با من تموم میشه
شما هیچکدوم تووش نمیمونید
تو هیچی نیستی تازه چیزی که بهم یادآوری میکنه چجوری نباشه
تو بهش میگی مریض ولی نمیکنی حسش
یه چیزی داره از درون میخورتم
یه چیزی داره از درون تیکه پارم میکنه
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
نمیدونم چطوری آرومش کنم
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی کمی از این حد وسط دوره
دارم خطرناک میشم
تو بهش میگی مریض حق داری یعنی یه وقتایی
دارم خطرناک میشم
خُب حق داری ولی
دارم خطرناک میشم
ببین ساده است کَندن از قول های دروغشون
برو آدم های مهم و غول های کوتوله
همه اجبار خفقان به صدای من

Enzeva

Le chagrin est un chagrin
Noir comme le sang de ma veine
Le goudron coule, il macule tout ce que tu as écrit
Il frappe mon crâne pour me réveiller
Dans ton septième sommeil, tu as pris le fil de mon rêve
Comment puis-je me lever et regarder le réfrigérateur, mes jambes s'enfonçant dans un sommeil profond et sombre
J'arracherai mes cheveux, peut-être que cela apportera une bénédiction
Je me couperai les ongles avec un couteau et me badigeonnerai de sang
Je prendrai un chargeur, j'y mettrai des pilules et je les jetterai dans un puits
Je tirerai la gâchette avec un billet de banque, j'irai au marché
Je supporterai l'odeur des égouts qui percent Téhéran
J'échangerai des opinions sur les doutes d'hier et de demain
Je laisserai pousser ma barbe, je la laisserai pousser pour que mon cœur soit rafraîchi et que des stalactites se forment dans mon congélateur en décembre
Perdu dans le festin du néant de cette année, je remplacerai les sept plats par six verres d'urine
Je vais tout gâcher, je vais attacher fermement, je vais rire
J'aveuglerai mes yeux, mon chagrin errera vierge
Cliché des salauds de la montagne des charognes d'Ecbatane
J'entendrai le bruit du béton, la toux des blocs
Je veux me venger de tout le monde
Je ne suis pas celui que vous voyez
Je suis nerveux, de mauvaise humeur et sans pitié
Il y a longtemps que j'imagine la scène où je me fais battre
Comment puis-je écraser ton visage avec mes mains
Pour tous ceux qui rient de tes blagues
Dans mon esprit, le sang n'a jamais coulé dans ton corps {illisible}
Combien puis-je? Ton odeur de putréfaction est sur ma peau
Tu l'appelles malade, tu as raison, parfois, je suis un peu loin de ce juste milieu
Je ne suis même pas près de cette apparence amicale
Tu l'appelles malade, tu as raison, parfois, je suis un peu loin de ce juste milieu
Un sourire chaleureux qui te donne cette conviction, je te crois
Tu l'appelles malade, tu as raison, mais
Je te crois, je te crois
Eh bien, tu as raison, mais
Je ne vais pas bien, je suis contrarié
Tout le monde est forcé de s'étouffer au son de ma voix
C'est effrayant d'enlever la peau de mes mains
Sucer le sang jusqu'à ce que je le fume et
Comprendre ce que signifie être la pollution atmosphérique
Je me masturbe sur la pensée, je tape sur Périchèr
Ou je m'assois, les jambes croisées, une fille nue avec une seringue dans le nez
Je sniff, tu vois, je suis bien
Je retire mon gros intestin et je le mets dans ta gorge
Je t'attache à un arbre pour que tu comprennes que c'est vraiment la guerre
Que dirais-tu si je disais que je suis un loup
Je vais me goinfrer de merde jusqu'à ce que je sois rassasié, sentir l'odeur et dire que j'ai gagné
Avec un couteau, je trace une ligne oblique et maladroite sur mon œil
Je me couds les lèvres avec un pinceau, je hurle
Je vais enfoncer tous les matraques dans le cul de tous les policiers
Je vais arrêter l'enquêteur et dire que c'est moi qui l'ai fait
C'est moi qui suis mort
C'est Mahmoud qui a insulté
Le mec qui est mort dans le pin, c'est moi aussi qui l'ai fait
Il faut que je fasse le tour de la ville, pas ce village stupide
Les gros crânes nuls, bien sapés, qui mangent des graines
Ne soyons pas des clichés, faisons quelque chose de nouveau
Que dirais-tu si les rappeurs de la troisième génération se divisaient en deux groupes
Je ne considère aucun de vous comme des humains
Quand je marche, tous les importants d'entre vous s'évanouissent
C'est mon monde, même si je meurs, je suis le héros, cette histoire se termine avec moi
Aucun de vous ne restera
Tu n'es rien, juste quelque chose qui me rappelle comment ne pas être
Tu l'appelles malade, mais tu ne le ressens pas
Quelque chose me ronge de l'intérieur
Quelque chose me déchire de l'intérieur
Tu l'appelles malade, tu as raison, parfois, je suis un peu loin de ce juste milieu
Je ne sais pas comment l'apaiser
Tu l'appelles malade, tu as raison, parfois, je suis un peu loin de ce juste milieu
Je deviens dangereux
Tu l'appelles malade, tu as raison, parfois
Je deviens dangereux
Eh bien, tu as raison, mais
Je deviens dangereux
C'est simple, se détacher de leurs mensonges
Allez, les importants et les géants nains
Tout le monde est forcé de s'étouffer au son de ma voix