Текст и перевод песни Bamdad - Jang

Jang

علامتی که هم اکنون میشنوید اعلام خطر یا
وضعیت قرمز است و معنی و مفهوم آن این است که:

بوی جنگ میاد ، جسد های سوخته همرو به چشم میبینی
خودت با چشات دستاتو باز میکنی جلو خلیجه عربی اشک میریزی
دیگه باتوم نمیخوری خوبیش اینه
بدیش هم ایکه که تاریخه تو به باد میره
میدونی؟ اقتصاد دیگه معنی نداره
واسه کشوری که حکومتی نیست سوارش
شاید اوین دیگه نباشه ولی تو مجبوری واسه خواهرت تو اتاقش حبس ببری
حس ترس میکنی
بیمارستان های پر
خبر های فوت
صدای بمب
سیاست همینه سربازا میجنگن میمیرن
ژنرال ها مدال میگیرن
بالا تری ها هم فلنگ میبندن . آره
درست وقتی تو داری آرزوی مرگ میکنی

یکی درست اونوره دنیا داره واسه من و تو یه نقشه میریزه
روی کمرت خال میکوبن جای بمبا
"زنده باد جنگ" همه چی بر عکس میشه
یکی درست همینوره دنیا داره جای نقشه ریختن در میره
روی کمرت جا خالکوبی جای بمباست
زنده باد به رنگه پرچمه سفیدت

من عاشقه صلحم ولی مجبورم بجنگم
بدن یه عدد کلاش به دستم
تیر تو خشاب گلنگدن کشیده
آماده ی نبردم
پلاک به گردن
ولی خب این جگ دیگه تن به تن نیست
موشک های هوا به زمین از عرش های کشتی
شاید رنگه دشمنم نبینم ولی مجبورم واسه خاکم خون بریزم
اشک های مادرم یادم نمیره
حتی یه لحظه از ذهنم دور نمیشه
میدونم نیومدم بیراه من یه سربازم
تنها چیزی که منو کشونده اینجا ایرانه
من یه چوبه دو سر گهم هم اینوریا منو زدن هم اونوریا میزنن
منو حل نده تو صف خودم داوطلبم
چون بنظرم جنگیدن بهتره از جیم زدن

Jang

Le signal que tu entends actuellement est une alerte ou
une situation rouge, et sa signification est la suivante :

L’odeur de la guerre flotte dans l’air, tu vois des cadavres brûlés partout.
Tu ouvres les mains devant le Golfe Persique, tes yeux sont remplis de larmes.
Tu ne subiras plus de coups de matraque, c’est le bon côté des choses.
Le mauvais côté, c’est que ton histoire s’envolera.
Tu sais ? L’économie n’a plus de sens.
Pour un pays sans gouvernement qui le dirige.
Peut-être qu’Evin n’existe plus, mais tu es obligé de te cloîtrer dans la chambre de ta sœur pour elle.
Tu ressens la peur.
Les hôpitaux sont pleins.
Des nouvelles de décès.
Le bruit des bombes.
La politique, c’est ça : les soldats se battent et meurent.
Les généraux reçoivent des médailles.
Les plus hauts placés prennent la fuite. Oui.
Au moment où tu souhaites la mort,

quelqu’un de l’autre côté du monde prépare un plan pour moi et pour toi.
On te tatoue des marques sur les reins à l’emplacement des bombes.
« Vive la guerre ! » Tout est inversé.
Quelqu’un de ce côté du monde prépare un plan pour toi.
On te tatoue des marques sur les reins à l’emplacement des bombes.
Vive la couleur de ton drapeau blanc !

Je suis amoureux de la paix, mais je suis obligé de me battre.
Je porte une kalachnikov.
Une balle dans le chargeur, le chien armé.
Je suis prêt pour le combat.
Un dog-tag autour du cou.
Mais cette guerre n’est plus un combat corps à corps.
Des missiles air-sol lancés depuis les ponts des navires.
Peut-être que je ne verrai pas la couleur de mon ennemi, mais je suis obligé de verser mon sang pour mon pays.
Je n’oublie pas les larmes de ma mère.
Elles ne me quittent jamais une seule seconde.
Je sais que je ne suis pas venu ici par hasard, je suis un soldat.
La seule chose qui m’a attiré ici, c’est l’Iran.
Je suis un bâton à deux bouts, j’ai été frappé de ce côté, et je suis frappé de l’autre.
Ne me juge pas, je suis volontaire dans mes rangs.
Parce que je pense que se battre est mieux que de fuir.