Sorkhi (feat. Shour) - Bamdad перевод на немецкий

Sorkhi (feat. Shour)

فریبت میدهد بر آسمان
این سرخیِ بعد از سحرگه نیست
حریفا! گوش سرما برده است این
یادگار سیلی سرد زمستان است
چه می گویی که بیگه شد
سحر شد ، بامداد آمد ؟
بامداد آمد
میبینی انسان بندا یه تُف تووش
میسازن بت میزارن واسه فروش
قیمت من چیه؟
من باخودم بی گله میکنم طی دنده چپ
رو پا پرو نه بی ادب بد دهن نه احمق
کله پر أ دستم رفت شانس
به آب پرید دسته گل
من شعرم لنگه حسِ
نه کلمه لنگ مخ
من رپُ کره میکنم سیخ مو به تن رنگ رخ
میشه زرد من میگم چه بد کاش بودم سرخ پوست
میدیدم زندگی چه رنگ
هر روز میگذره من نزدیک تر به مرگ
حیف نمیشه احدی آرامش توو خواب تقه
چی پس من میبینی
من دنبال دردم که بگیره سرم
ببندم به گلوله هر دم
توو آتیش گلوم باروت بریزه شعر
من تُف کنم توو روحیِ ساکنین شهرم
شک نکن زمین که خوردم
أ حالا باختمم فقط مهمه
نه مردن دندونم تیزه ترک دیوارو پوشوندم
این قلعه غیر قابل فتح مثِ گورم
من نه دنبال پولم فقط دنبال حقیقت گرفته افسارمو
فقر و گوشه پر أ شریعت واسه شادی روحم
بپیچید سریعاً یه نسخه
9 میلی توو خشابت بزار رو شقیقم
شب که وقت شکر وقت شر گذشته رقیبم
ببین چه دنیا پوچ تهش گوره تنگ عجیب است
سرخی من از آتیش زرد رد شریک
که توو جوب خیابوناش ریخته خون بقیه
رپ کنه چ*قال پیِ تبلیغ رُکش همینه
رپ کنه هیپ هاپ دنبال پول بخیه جا سردیش
پاشده میپاچه شعر رو ورق بعدیش
تو کجا رو گشتی
طرف ما میشه خزون قبل سردی
ما توو خیابونیم آشغال منتظر سبزی
چیریکی تنم نیست و کل عمر جنگیدم
من آرومتر یه روز خوب میادو رنگی
هوا پس کدخدا گُرگ گرفته بیخه میش
این گله بی سگ شده چون بره گرفت تصمیم
قصه های ما شده ترس تفرقه تبعیض
حکایت ما حکم حکومت به تختی

Röte (feat. Shour)

Es täuscht dich am Himmel,
diese Röte nach der Morgendämmerung ist es nicht.
Rivale! Die Kälte hat das Ohr betäubt, dies
ist das Andenken an die kalte Ohrfeige des Winters.
Was sagst du, es sei spät geworden,
die Dämmerung sei gekommen, Bamdad (der Morgen) sei angebrochen?
Bamdad (Der Morgen) kam.
Siehst du, Mensch, die Leute spucken einmal rein,
formen ein Idol und bieten es zum Verkauf an.
Was ist mein Preis?
Ich komme mit mir selbst klar, ohne Klage, auf Krawall gebürstet.
Aufrecht und dreist, nicht unhöflich, nicht unflätig, nicht dumm.
Der Kopf voll, die Chance ist mir entgangen,
der Blumenstrauß ist ins Wasser gefallen.
Mein Gedicht ist abhängig vom Gefühl,
nicht das Wort vom Verstand.
Ich bringe Rap auf den Punkt, Gänsehaut am Körper, die Gesichtsfarbe
wird gelb. Ich sage: Wie schlecht! Wünschte, ich wäre ein Rothaut.
Ich sähe, welche Farbe das Leben hat.
Jeder Tag vergeht, ich bin dem Tod näher.
Schade, niemand findet Ruhe, ein Klopfen im Schlaf.
Was siehst du also in mir?
Ich suche den Schmerz, damit mein Kopf dröhnt,
ich lade jeden Augenblick mit einer Kugel.
Im Feuer meiner Kehle soll das Gedicht Schießpulver vergießen,
ich spucke auf den Geist der Bewohner meiner Stadt.
Zweifle nicht, auch wenn ich gefallen bin,
von jetzt an zählt auch meine Niederlage.
Nicht das Sterben. Mein Zahn ist scharf, den Riss in der Wand habe ich verdeckt.
Diese Festung ist uneinnehmbar, wie mein Grab.
Ich suche nicht Geld, nur die Wahrheit hält meine Zügel.
Armut, und mein Winkel ist voll von [strengen] Regeln, für das Heil meiner Seele,
stellt schnell ein Rezept aus:
Eine 9mm in dein Magazin, setz sie an meine Schläfe.
Die Nacht, Zeit des Dankes? Die Zeit des Bösen ist vorbei, mein Rivale.
Sieh, wie nichtig die Welt ist, am Ende ein enges Grab, wie seltsam.
Meine Röte kommt vom Feuer, das die Gelbsucht nimmt, Partner,
dass in den Rinnsteinen seiner Straßen das Blut der Anderen fließt.
Der Rapper-Wicht sucht Werbung, das ist seine 'Offenheit'.
Der Hip-Hop-Rapper sucht Geld für die Naht statt für die Kälte [des Problems].
Er steht auf und sprüht Gedichte aufs nächste Blatt.
Wo hast du denn gesucht?
Bei uns wird es Herbst vor der Kälte.
Wir sind auf der Straße, Abfall, warten auf Grün.
Ich trage keine Guerilla-Uniform, doch mein ganzes Leben habe ich gekämpft.
Ich bin ruhiger. Ein guter Tag wird kommen, und er wird farbenfroh sein.
Die Luft ist stickig, der Dorfvorsteher-Wolf packt das Schaf am Genick.
Diese Herde ist ohne Hund, weil das Lamm die Entscheidung traf.
Unsere Geschichten sind zu Angst, Spaltung, Diskriminierung geworden.
Unsere Geschichte ist das Urteil der Herrschaft über Takhti.