Текст и перевод песни Bart Peeters - Rood In Parijs

Rood in Parijs daar kan je niets aan doen
Zij stopt vlak naast me, zij wacht ook op groen
De Mona Lisa heeft die rotgrimas
Het spreekt voor zich dat zij veel mooier was

Ik ken haar nu al twee seconden lang
Het wordt weer groen, zo dadelijk ben ik bang
Niet dat ik iemand ben die overdrijft
Maar 'k word neurotisch als het hierbij blijft

Ik neem graag als haar dat niet stoort
Het existentialisme met haar door
Ze mag mijn boeken van Sartre lenen
Ik wil alles voor haar doen
En wel meteen, want het wordt gauw weer groen

Is zij het pronkstuk van een andere man
Ik vrees dat ik daar niet mee leven kan
Ik spring te pletter, ik word appelspijs
Want ze hebben dus die Eiffeltoren in Parijs

Ik neem graag als haar dat niet stoort
Het existentialisme met haar door
Ze mag mijn boeken van Sartre lenen
Ik wil alles voor haar doen
En wel meteen, want het wordt gauw weer groen

Overacting heb ik lichtjes afgeleerd
Dus in de Seine springen lijkt me geforceerd
Maar als zij ooit zou verdrinken
Redt deze held haar uit de nood
Ze kijkt niet terug en het blijft niet eeuwig rood

Красный цвет в Париже ничего не поделаешь
Она останавливается рядом со мной и тоже ждет Грина.
У Моны Лизы есть ротгримасы.
Само собой разумеется, что она была гораздо красивее.

Я знаю ее уже две секунды.
Боюсь, через мгновение она снова станет зеленой.
Не то чтобы я преувеличиваю.
Но я буду нервничать, если это останется здесь.

Я люблю брать, если это ее не беспокоит.
Экзистенциализм с ней.
Она может одолжить мои книги у Сартра.
Я хочу сделать для нее все что угодно
И немедленно, потому что скоро она снова станет зеленой.

Является ли она выставкой для другого мужчины
Боюсь, я не смогу жить с этим.
Я спрыгиваю на землю, превращаюсь в яблочную пасту.
Потому что у них есть Эйфелева башня в Париже

Я люблю брать, если это ее не беспокоит.
Экзистенциализм с ней.
Она может одолжить мои книги у Сартра.
Я хочу сделать для нее все что угодно
И немедленно, потому что скоро она снова станет зеленой.

Переигрывая, я легко разучился.
Поэтому прыжок в Сену кажется мне вынужденным.
Если она когда нибудь утонет
Этот герой спасает ее от беды
Она не оглядывается назад, и она не остается красной навсегда.