Текст и перевод песни Beata Rybotycka - Kolęda dla nieobecnych

Kolęda dla nieobecnych

Nieobecnych pojawia sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boze Narodzenie.
I choc przygasl ¦wiateczny gwar,
Bo zabraklo znow czyjegos glosu.
Przyjdz tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironi losu.

Daj nam wiare, ze to ma sens,
Ze nie trzeba zalowac przyjaciol.
Ze gdziekolwiek sa dobrze im jest,
Bo sa z nami choc w innej postaci.
I przekonaj, ze tak ma byc,
Ze po wlosach tych wciaz drzy powietrze,
Ze odeszli po to by zyc.
I tym razem beda zyc wiecznie.

Przyjdz na swiat,
By wyrownac rachunki strat.
Zeby zajac wsrod nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwol cieszyc sie dzieckiem w nas,
I zapomniec ze sa puste miejsca przy stole.

A nadzieja znow wstapi w nas,
Nieobecnych pojawia sie cienie.
Uwierzyli kolejny raz,
W jeszcze jedno Boze Narodzenie.
I choc przygasl swiateczny gwar,
Bo zabraklo znow czyjegos glosu.
Przyjdz tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironi losu.

Przyjdz na swiat,
By wyrownac rachunki strat.
Zeby zajac wsrod nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwol cieszyc sie dzieckiem w nas,
I zapomniec ze sa puste miejsca przy stole.

Przyjdz na swiat,
By wyrownac rachunki strat.
Zeby zajac wsrod nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwol cieszyc sie dzieckiem w nas,
I zapomniec ze sa puste miejsca przy stole.

Carol for the absent

The shadows of the absent appear.
We will believe once again,
In yet another Christmas.
And though the festive bustle has subsided,
Because somebody's voice is missing again.
Come here to us and stay with us,
Despite the so-called irony of fate.

Give us faith that this makes sense,
That we do not have to regret our friends.
That wherever they are, they are well,
Because they are with us, though in a different form.
And convince us that this is how it should be,
That the air still trembles from their hair,
That they have left in order to live.
And this time they will live forever.

Come into the world,
To balance the accounts of loss.
To take among us,
The empty place at the table.
Once again, let us rejoice as children,
And forget that there are empty places at the table.

And hope will once again enter us,
The shadows of the absent appear.
We have believed once again,
In yet another Christmas.
And though the festive bustle has subsided,
Because somebody's voice is missing again.
Come here to us and stay with us,
Despite the so-called irony of fate.

Come into the world,
To balance the accounts of loss.
To take among us,
The empty place at the table.
Once again, let us rejoice as children,
And forget that there are empty places at the table.

Come into the world,
To balance the accounts of loss.
To take among us,
The empty place at the table.
Once again, let us rejoice as children,
And forget that there are empty places at the table.