Текст и перевод песни Benjamin - OCS

OCS

Ik geef het toe ik ben zo bang
Bang dat ik dezelfde fouten maak
Ik ben bang dat ik geworden ben wat jij verwachtte
Nu de drugs niet meer de pijn verzacht blijf ik angstig achter
En de dagen duren lang
Ik verlang terug naar de korte maanden
Toen de toekomst nog door ons bepaald werd
Ik geen donder gaf om meningen
Want verbeteren dat kan ik alleen zelf

Ik ben verslaafd en gemaakt
Vind de wereld slecht
Ik voel mij traag
Ben een slaaf van mijn OCS
En ik ben eenzaam
Ik slaap of ik leef niet echt
Ik ben vervreemd van de menigte
Ik moet weg

Want ik zich dicht, straks verlies ik mijn gezicht
Ik zie een tunnel nooit een licht, ik overdenk steeds elk bericht

Ik geef het toe ik ben alleen
Zo alleen dat ik vergeten ben hoe het is met al die mensen naast me
En ik wil ze niet meer zien
Ik wil met niemand praten
En nu sta ik op de rand
Op de rand van alles op te geven
Kom mijn figuur steeds in de modder tegen
En nu mijn vrienden ook geen donder geven
Fuck dit leven
Ik breek wel met mezelf

Ik ben verslaafd en gemaakt
Vind de wereld slecht
Ik voel mij traag
Ben een slaaf van mijn OCS
En ik ben eenzaam, ik slaap of ik leef niet echt
Ik ben vervreemd van de menigte ik moet weg

Want ik zich dicht, straks verlies ik mijn gezicht
Ik zie een tunnel nooit een licht, ik overdenk steeds elk bericht

TOC

Je l'avoue, j'ai si peur
Peur de refaire les mêmes erreurs
J'ai peur d'être devenu ce que tu attendais
Maintenant que la drogue n'apaise plus la douleur, je reste angoissé
Et les jours sont longs
Je me languis des mois courts
Quand l'avenir était encore entre nos mains
Je me fichais des opinions
Car je ne peux m'améliorer que moi-même

Je suis accro et brisé
Je trouve le monde mauvais
Je me sens lent
Je suis esclave de mes TOC
Et je suis seul
Je dors ou je ne vis pas vraiment
Je suis aliéné de la foule
Je dois partir

Car je me renferme, bientôt je perdrai mon visage
Je vois un tunnel, jamais de lumière, je rumine chaque message

Je l'avoue, je suis seul
Si seul que j'ai oublié ce que c'est d'être avec tous ces gens à côté de moi
Et je ne veux plus les voir
Je ne veux parler à personne
Et maintenant je suis au bord du gouffre
Au bord de tout abandonner
Je retrouve sans cesse ma silhouette dans la boue
Et maintenant que mes amis s'en fichent aussi
Au diable cette vie
Je romps avec moi-même

Je suis accro et brisé
Je trouve le monde mauvais
Je me sens lent
Je suis esclave de mes TOC
Et je suis seul, je dors ou je ne vis pas vraiment
Je suis aliéné de la foule, je dois partir

Car je me renferme, bientôt je perdrai mon visage
Je vois un tunnel, jamais de lumière, je rumine chaque message