Anioły i demony (feat. WSRH) - Wsrh , Bezczel перевод на немецкий

Anioły i demony (feat. WSRH)

Leże tutaj sam, sam, sam w samotności
Wrażenie mam jakbym leciał w otchłań ciemności
To skomplikowane jacy jesteśmy prości
Anioły i demony walczą we mnie, dwie skrajności
Aniołowie strzegą za dnia, diabeł kusi nocami
Przewracam się z boku na bok i szpachluje sufit oczami
Zimnego potu krople spływają mi po skroniach
Stary różaniec trzymam mocno w dłoniach

Próbuję rozmawiać z Bogiem, lecz on mnie nie chce słuchać
Bo kiedy on miał czas dla mnie, niestety mnie nie było mnie tutaj
Patrze na wskazówki, one stoją w miejscu
Ja uwięziony w dwóch światów obrotowym przejściu
Każda sekunda to wieczność, kurtyna nocy
Nie potrafię się wyrwać ze szponów niemocy
Rozchodzi się ciche echo w ciemnych agonii ulicach
Brakuje tchu, snu, nie mogę oddychać

Ref. x2
Jedne chcą mnie dusić, drugie reanimować
Jedne chcą dręczyć mnie, drugie ratować
Dobre chcą mnie chronić, złe zaciskają szpony swe
Czuję ich obecność, anioły i demony

Ciężar myśli mnie przygniata, wolno zapadam się w łóżko
Ledwo widzę na oczy, choć nadal nie mogę usnąć
Nadal oddycham wódką, choć nie mam czym już rzygać
Leże po ciemku jak w trumnie i przytula mnie strzyga
Połykam coś na sen, bo to nieraz mi pomogło
Ciśnienie gniecie mi czaszkę jak ocean łódź podwodną
Przez zasłonięte okno wpada jasny promień słońca
Mam wrażenie, że zatracam z rzeczywistym światem kontakt

Zmęczony wzrok wbity w sufit, zimny pot, prąd, w duszy ucisk
Nie mogę siebie znieść, a co dopiero ludzi
W głowie głos, co nie umilkł, chory umysł, chore myśli
Nie potrafię przestać niszczyć, ranię bliskich
Autodestrukcyjny instynkt podlewany wódką
Łatwo stracić grunt, ziom, choć może już za późno
Nie mam kontaktu ze stwórcą, w pierś wbite szpony strzygi
W zakamarkach psychy uczę się jak nienawidzić

Ref. x2
Jedne chcą mnie dusić, drugie reanimować
Jedne chcą dręczyć mnie, drugie ratować
Dobre chcą mnie chronić, złe zaciskają szpony swe
Czuję ich obecność, anioły i demony

Lękowe stany przeważnie miewamy nocą
Kiedy zostajemy sami z myślami, ręce się pocą
Miliony myśli czarnych, kłębi mi się w głowie
Niech najgorsza z nich nigdy nawet nie przyśni się Tobie
Moja rodzina modli się o mnie codziennie
A mi się zdarza zapominać, nie myśleć o nich zupełnie
Zapłakana mama przez łzy mi powtarza
"Proszę cię, synu, weź bardziej na siebie uważaj
Może się w końcu ogarniesz, zatroszczysz się o siebie?
Jeśli Ty nie skończysz z wódką, to wódka wykończy Ciebie"
Matki marnotrawnych synów mają najgorzej
Gdy synowie płyną z prądem, a w okół pływają węgorze
Ta droga w jedną stronę prowadzi do zatracenia
Człowiek jest głupi, bo póki nie straci to nie docenia
Robi się jasno już, budzi się miasto ze snu
Światła miasta gasną tu, ja nie mogłem zasnąć znów

Jedne chcą mnie dusić, drugie reanimować
Jedne chcą dręczyć mnie, drugie ratować
Dobre chcą mnie chronić, złe zaciskają szpony swe
Czuję ich obecność, anioły i demony

Engel und Dämonen (feat. WSRH)

Liege hier allein, allein, allein in Einsamkeit
Hab das Gefühl, als stürzte ich in einen Abgrund der Dunkelheit
Es ist kompliziert, wie einfach wir doch sind
Engel und Dämonen kämpfen in mir, zwei Extreme
Engel beschützen am Tag, der Teufel verführt bei Nacht
Ich wälze mich hin und her und starre die Decke an
Kalte Schweißtropfen rinnen mir an den Schläfen
Halte den alten Rosenkranz fest in den Händen

Ich versuche, mit Gott zu sprechen, doch er will mich nicht hören
Denn als er Zeit für mich hatte, war ich leider nicht hier
Schaue auf die Zeiger, sie stehen still
Gefangen im Drehkreuz zweier Welten
Jede Sekunde ist eine Ewigkeit, der Vorhang der Nacht
Ich schaffe es nicht, mich aus den Klauen der Ohnmacht zu befreien
Ein leises Echo hallt in den dunklen Straßen der Agonie
Kein Atem, kein Schlaf, ich kann nicht mehr atmen

Ref. x2
Die einen wollen mich erwürgen, die anderen wiederbeleben
Die einen quälen mich, die anderen retten mich
Die Guten wollen mich beschützen, die Bösen krallen ihre Klauen
Ich spüre ihre Nähe, Engel und Dämonen

Die Last der Gedanken drückt mich, versinke langsam im Bett
Sehe kaum noch was, doch schlafen kann ich immer noch nicht
Atme immer noch Wodka, obwohl ich nichts mehr zu kotzen hab
Liege im Dunkeln wie im Sarg, und ein Alp drückt mich
Nehme was zum Schlafen, das half mir manchmal
Der Druck presst meinen Schädel wie der Ozean ein U-Boot
Durchs verhangene Fenster fällt ein heller Sonnenstrahl
Ich habe das Gefühl, den Kontakt zur Realität zu verlieren

Müde Augen starren an die Decke, kalter Schweiß, Druck, Enge in der Seele
Ich ertrage mich selbst nicht, geschweige denn andere
In meinem Kopf eine Stimme, die nicht verstummt, kranker Verstand, kranke Gedanken
Ich kann nicht aufhören zu zerstören, verletze Nahestehende
Selbstzerstörerischer Instinkt, gewässert mit Wodka
Leicht verliert man den Halt, Bro, vielleicht ist es schon zu spät
Kein Kontakt zum Schöpfer, die Krallen des Alpes in der Brust
In den Ecken der Psyche lerne ich, wie man hasst

Ref. x2
Die einen wollen mich erwürgen, die anderen wiederbeleben
Die einen quälen mich, die anderen retten mich
Die Guten wollen mich beschützen, die Bösen krallen ihre Klauen
Ich spüre ihre Nähe, Engel und Dämonen

Angstzustände haben wir meist nachts
Wenn wir allein mit unseren Gedanken sind, Hände schweißnass
Millionen dunkler Gedanken wuseln in meinem Kopf
Möge der schlimmste davon dir niemals auch nur träumen
Meine Familie betet täglich für mich
Und ich vergesse sie manchmal, denke gar nicht an sie
Meine weinende Mutter sagt durch Tränen
"Bitte, mein Sohn, pass besser auf dich auf
Vielleicht kriegst du dich endlich zusammen, kümmerst dich um dich?
Wenn du nicht mit dem Wodka aufhörst, wird er dich vernichten"
Mütter verlorener Söhne haben es am schwersten
Wenn Söhne mit dem Strom treiben und Aale ringsum schwimmen
Dieser Weg in eine Richtung führt ins Verderben
Der Mensch ist dumm, er schätzt nichts, bis er es verliert
Es wird hell, die Stadt erwacht aus dem Schlaf
Die Lichter der Stadt erlöschen, ich konnte wieder nicht schlafen

Die einen wollen mich erwürgen, die anderen wiederbeleben
Die einen quälen mich, die anderen retten mich
Die Guten wollen mich beschützen, die Bösen krallen ihre Klauen
Ich spüre ihre Nähe, Engel und Dämonen