Текст и перевод песни Bodyslam - โทน

โทน

สิ้นเสียงระเบิด ฟ้าพลันปกคลุมด้วยฝุ่นดำ
ควันปืนยังลอยอยู่รอบกาย
สิ้นเสียงทุกอย่าง โลกพลันกลับกลายเป็นเงียบงัน
ใครเป็นตายดีร้ายกันอย่างไร

โทนก็เป็นแค่ชายหนึ่งคน ที่มีชีวิตธรรมดา
เหมือนใครคนอื่น
เพียงต้องมาจับปืน หยัดยืนเลือกเป็นทหารประจำการณ์
อยู่แสนไกล

หัวใจจากคน หนึ่งคนที่ไม่สูงไม่ใหญ่
ร้ายดีแค่ไหน อดทนไม่เคยเหนื่อยล้า
เขาทำด้วยใจเพื่ออะไร ที่มันสำคัญกว่าชีวิต
ไม่คิดยอมให้ใครคนใดทำลาย

จะเสียเท่าไหร่ ยังสาบานจะดูแลจนสุดใจ
เดิมพันด้วยความหวังที่เขามี
ชีวิตทั้งหมด แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
คนคนหนึ่งขอลองดูสักที

คืนหนึ่งคืนที่จันทร์หลับตา ข้างบนขอบฟ้ามีเพียงดาว
เป็นคืนมืดมน
โทนกับเพื่อนอับจนสับสน ติดพันอยู่ท่ามกลางวงล้อม
ที่ไม่มีทางหนี

ทุกคนเกิดมา ต้องตายก็รู้กันอยู่
แล้วมีบ้างไหม ที่ใครล่ะจะอาสา
ทุกคนรอบกายโทนหยิบปืนขึ้นประทับบนบ่า
ในคืนนี้เป็นตายคงตามแต่ดวงชะตา

จะเสียเท่าไหร่ ยังสาบานจะดูแลจนสุดใจ
เดิมพันด้วยความหวังที่เขามี
ชีวิตทั้งหมด แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
ตายเป็นตายไม่หลีกหนี
เลือดเนื้อทุกหยด ทดแทนกลับคืนคุณให้แผ่นดิน
ยินดีเอาชีวิตเป็นชาติพลี
สิ้นเสียงระเบิด เหลือไว้เป็นนิรันดร์
คนเราตาย เป็นตายขอทำในสิ่งดี

ผืนแผ่นดินที่เคยงดงาม
ก็คิดถึงวันนั้น ไม่รู้ว่าอยู่หนใด
สักวันนึงจะคืนย้อนมา
ยังฝันถึงวันนั้น ยังหวังภายในใจ
สายลมยังโบกโบยพัดมา
หยดน้ำตาที่ไหล จะลบจะเลือนหายไป
ผืนแผ่นดินที่เคยรักกัน
ยังคิดถึงวันนั้น จะเฝ้ารอเรื่อยไป

จะเสียเท่าไหร่ ยังสาบานจะดูแลจนสุดใจ
เดิมพันด้วยความหวังที่เขามี
ชีวิตทั้งหมด แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
ตายเป็นตายไม่หลีกหนี
เลือดเนื้อทุกหยด ทดแทนกลับคืนคุณให้แผ่นดิน
ยินดีเอาชีวิตเป็นชาติพลี
สิ้นเสียงระเบิด เหลือไว้เป็นนิรันดร์
คนเราตาย เป็นตายขอทำในสิ่งดี

Sonnerie

Le bruit de l'explosion s'éteint, le ciel se couvre soudain de poussière noire.
La fumée des armes à feu flotte encore autour de nous.
Le silence règne, le monde est soudainement devenu muet.
Qui est mort, qui est vivant, qui va bien, qui va mal ?

Sonnerie n'est qu'un homme, qui mène une vie ordinaire.
Comme tout le monde.
Il a juste dû prendre les armes, se tenir debout et choisir d'être un soldat de garde.
Si loin.

Le cœur d'un homme, un homme ni grand ni fort.
Bon ou mauvais, il endure sans jamais se lasser.
Il le fait avec son cœur, pour quelque chose de plus important que sa vie.
Il ne laissera personne la détruire.

Quel qu'en soit le prix, il jure de la protéger jusqu'au bout.
Il parie sur l'espoir qu'il porte en lui.
Toute sa vie, peu importe comment cela finira.
Un homme veut juste essayer une fois.

Une nuit où la lune ferme les yeux, seules les étoiles brillent à l'horizon.
C'est une nuit sombre.
Sonnerie et ses amis sont perdus et confus, pris au piège au milieu d'un encerclement.
Sans issue.

Tout le monde naît pour mourir, on le sait tous.
Mais y en a-t-il un qui se portera volontaire ?
Autour de Sonnerie, chacun prend son arme et la met sur son épaule.
Cette nuit, la vie ou la mort dépendra du destin.

Quel qu'en soit le prix, il jure de la protéger jusqu'au bout.
Il parie sur l'espoir qu'il porte en lui.
Toute sa vie, peu importe comment cela finira.
Mourir, c'est mourir, il ne fuira pas.
Chaque goutte de son sang est un cadeau pour sa terre.
Il est prêt à donner sa vie pour sa nation.
Le bruit de l'explosion s'éteint, laissant place à l'éternité.
Mourir, c'est mourir, il veut faire ce qui est juste.

Cette terre autrefois si belle.
Je pense à ce jour, je ne sais où il est.
Un jour, il reviendra.
Je rêve encore de ce jour, j'y crois toujours.
Le vent souffle encore.
Les larmes qui coulent s'effaceront.
Cette terre que nous aimions tant.
Je pense à ce jour, je l'attendrai toujours.

Quel qu'en soit le prix, il jure de la protéger jusqu'au bout.
Il parie sur l'espoir qu'il porte en lui.
Toute sa vie, peu importe comment cela finira.
Mourir, c'est mourir, il ne fuira pas.
Chaque goutte de son sang est un cadeau pour sa terre.
Il est prêt à donner sa vie pour sa nation.
Le bruit de l'explosion s'éteint, laissant place à l'éternité.
Mourir, c'est mourir, il veut faire ce qui est juste.