Текст и перевод песни Bogusław Mec - Jej Portret

Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska Twój złoty śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż
Pasjans z samych serc

Naprawde jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda, niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwe słów
Niedokończony, jasny portret Twój

Uniosę go, ocalę wszędzie
Czy będzięsz przy mnie, czy nie będzesz
Talizman mój, zamyśleń nagłych Twych i rzęs
Obdarowany Tobą miła
Gdy powiesz do mnie kiedys: "Wybacz"
Przez życie pójdę oglądając się wstecz

Uniosę go, ocalę wszędzie
Naprawde jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda, niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwe słów
Niedokończony, jasny portret Twój

Потому что этого не знаешь даже ты.
В танцующих вокруг серых зеркалах дней
Твой злотый смех вспыхивает
Прерванный в полувопросительный жест
В памяти складываю еще
Пасьянс из одних сердец

На самом деле, какая ты, никто не знает
Правда, не нужна мне вовсе
Когда не по пути вы будете вместе идти
Я подниму твой запах сна
Рисунок губ, тембр слов
Незавершенный, яркий портрет ваш

Я подниму его, я спасу его везде
Будешь ли ты со мной или не будешь
Талисман мой, раздумий внезапных твоих и ресниц
Одаренный тобой добрый
Когда ты когда-нибудь скажешь мне: "Прости".
Через жизнь я пойду оглядываясь назад

Я подниму его, я спасу его везде
На самом деле, какая ты, никто не знает
Правда, не нужна мне вовсе
Когда не по пути вы будете вместе идти
Я подниму твой запах сна
Рисунок губ, тембр слов
Незавершенный, яркий портрет ваш