Текст и перевод песни Bogusław Mec - Jej Portret

Jej Portret

Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska Twój złoty śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż
Pasjans z samych serc

Naprawde jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda, niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwe słów
Niedokończony, jasny portret Twój

Uniosę go, ocalę wszędzie
Czy będzięsz przy mnie, czy nie będzesz
Talizman mój, zamyśleń nagłych Twych i rzęs
Obdarowany Tobą miła
Gdy powiesz do mnie kiedys: "Wybacz"
Przez życie pójdę oglądając się wstecz

Uniosę go, ocalę wszędzie
Naprawde jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda, niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwe słów
Niedokończony, jasny portret Twój

Her Portrait

For you do not even know yourself
In the gray mirrors of days dancing around
Your golden laughter flashes
A tender gesture broken in half
In memory I still put together
A solitaire of hearts

Truly what you are, no one knows
It is true, I do not need it at all
When it will not be on the way to go together
I will carry your scent of sleep
A drawing of lips, the color of words
Unfinished, your bright portrait

I will carry it, I will save it everywhere
Whether you will be with me or not
My talisman, of your sudden thoughts and eyelashes
Given to me as a gift
When you will one day say to me: "Forgive me"
I will go through life looking back

I will carry it, I will save it everywhere
Truly what you are, no one knows
It is true, I do not need it at all
When it will not be on the way to go together
I will carry your scent of sleep
A drawing of lips, the color of words
Unfinished, your bright portrait