Текст и перевод песни Bonson - Prawdziwy romans

Prawdziwy romans

Męczy mi banię kilka ładnych lat
Obok gdy kładę się i wstaję, kurwa cały czas
I ciągle słyszę jej gadanie: "to jest źle, ma być tak"
Co jest pięć? Jakby na łeb mi się walił dach
Znasz ten temat, że już nerwy masz na max spięte?
I nie pomaga nic, nawet strzał w gębę
Kumple mówią: "walnij dwa wściekłe"
Ta, pewnie, pchać się w to, to się wyłożyć na wstępie
Po melanżu to w ogóle nie ma gadać o czym
Pierdoli mi, że obiecałem się nie szlajać w nocy
A ja się wczuwam w jakieś gadki z dupy, zamiast odbić
I znów się kończy tak, że wyje mi, jak Pavarotti
Czasem siadamy, żeby może znaleźć złoty środek
A dla niej złoty środek, to nie wychodzić wogle
I w sumie nie ukrywam, czasem nawet zrobi dobrze
I zaraz jedna chwila darcie ryja kończy wątek

Wczoraj na przykład, to myślałem, że się czymś pochlastam
W TV chujnia, grać się nie chce, dzwonią: "wyjdź do miasta"
I mówię: "tylko kilka drinków, wiesz i szybko taxa"
Yhm, i wieczór mam z Polsatem, a nie przy toastach
Czasami dogaduję się, jak z nikim nikt
Nawet na miny, coś tam biegać chciałem, niby nic
A czuję się jak kurwa heros jakiś, albo inny dzik
I zara wkurwia mnie, bo weekend to bym wypił z kimś
I dzwonią mi, piszą, a ja wiem, że nic z tego
"Skończy się jak zawsze, a mieliśmy wyjść z tego
Bo jak pijesz pokazujesz chuja i się wstydź tego
Inni jakoś mogą wyjść normalnie, a Ty byś przegiął, elo"
I tak znowu ze mnie cham i wgle syf już straszny
I znów się kłócę z nią, że jebać i że wytłumacz mi
I nagle wchodzi, Iza mówi: "mała śpi u babci
I jebać tą trzeźwość Damian, mam ochotę iść potańczyć"
Ej, gdzie moje nike? Ty

To nie jest tak, że co dzień myślę tylko o tym
Ale jak za długo chodzę trzeźwy, wtedy słyszę głosy
Polać, przechylić, wytrzeć wąsy, bo
Każdy czasem musi iść się skończyć, ouu
Nie miej mi za złe, że znów wyjdzie zwierze z nas
Czasem kłócę się ze sobą, odpoczywać będzie czas
Polej, przechyl jeszcze raz, bo
Każdy czasem musi się gdzieś schlać

Nie jest tak?

Настоящий роман

Достает меня уже несколько лет,
Когда ложусь и встаю, блин, постоянно,
И все время слышу ее нытье: "это плохо, должно быть так",
Что за фигня? Как будто крыша едет,
Знаешь, как это, когда нервы на пределе?
И ничего не помогает, даже удар в морду,
Друзья говорят: "накатим пару стопок",
Ага, конечно, ввязываться в это — сразу облажаться,
После пьянки вообще не о чем говорить,
Пилит меня, что обещал не шляться по ночам,
А я втягиваюсь в какие-то левые разговоры, вместо свалить,
И снова заканчивается тем, что она воет, как Паваротти,
Иногда садимся, чтобы, может, найти золотую середину,
А для нее золотая середина — это вообще не выходить,
И, честно говоря, иногда даже хорошо становится,
И тут, через секунду, ор и конец разговору.

Вчера, например, думал, что-нибудь с собой сделаю,
По телику фигня, играть не хочется, звонят: "выйди в город",
И говорю: "только пару стаканчиков, знаешь, и быстро на такси",
Ага, и вечер провожу с телевизором, а не с тостами,
Иногда договариваюсь, как никто ни с кем,
Даже на слабо, хотел побегать, вроде ничего такого,
А чувствую себя, блин, героем каким-то, или другим кабаном,
И тут она меня бесит, потому что в выходные я бы выпил с кем-нибудь,
И звонят мне, пишут, а я знаю, что ничего не выйдет,
"Кончится, как всегда, а мы хотели завязать,
Потому что, когда пьешь, ведешь себя, как мудак, и потом стыдись,
Другие как-то могут нормально выйти, а ты бы перебрал, пока",
И вот опять я хам и вообще ужасный кошмар,
И снова ругаюсь с ней, что к черту все и объясни мне,
И вдруг заходит Иза, говорит: "малая спит у бабушки,
И к черту эту трезвость, Дамиан, хочу пойти потанцевать",
Эй, где мои найки? Ты...

Дело не в том, что я каждый день об этом думаю,
Но если слишком долго не пью, тогда слышу голоса,
Налить, опрокинуть, вытереть усы, потому что
Каждому иногда нужно надраться, уу
Не обижайся, что опять зверь из нас вылезет,
Иногда я с собой борюсь, отдохнуть еще успеем,
Налей, опрокинь еще раз, потому что
Каждому иногда нужно где-нибудь нажраться.

Разве нет?