Keep Working - Brigado Crew , Crisstiano перевод на немецкий

Keep Working

گزارش
ضبط ۱۳۹۸ صدام میاد؟
از اینجا به بعدشو ثبت کن
من ا کف ایران گزارش میکنم
شاید بعد مرگم لو رفت من یه گناهه بیخودم
سخته درکه دردم کلن من یه دو راهه بی توام
بس که زدم من به سنگر دوباره ا نو میدوم
خمارم ا صب تا ظهر
بعد شب تا شد
به غم دامن میزنم خسته م عالم بی هدف
رفتم آخر دیدم نه
ته ته اینجا بند ه
همه حواسمون پرته
چرخه مراممون لنگه
شب به جمالمون زد که
نشد توو یه شعر نگم چقد دلم تنگه
در کل کوه دل زدم چقد برم سمته
کندن ا صخره، سنگ رو سنگ اینجا معنیش یه جنگه
پ بجنگ مثله اون که رفت ولی دل خونه
اون که موند ولی ویلونه
هی خونه من بچه همین خیابونام
نه کم نه زیاد یکم بیا توو ما
میدونه زندگی به اسم فرار
اونجا که میگن
-آشناها غریبه ن، غریبه ها ساده آشنا میشن
میگم تا حالا من ندیدم آخه پای دل یه بازخاستی هس
میگن آنکارا وسیله س آخه بچه ها ولیعصر هی بازخاست میشن
رفقا دونه دونه توو داستان میرن
سفرا رپ فارس چن ساله میلنگه مثه خیال من که
شاید همینه
-*جدیدن دیر به دیر به خودم سر میزنم
اونقد گیر که آخرین نفر سر میز منم
گاهی به خودم فقط زنگ میزنم
پیش خودم شرمنده حرف میزنم
گاهی م به خودم فقط چنگ میزنم
فکر میکنم اینجوری سنگین ترم
چی میشد نشه زخمی شبم
روزا بخام نخام میگذرن میرن
بگو بینم سبکی دلمو چند میخرن
گنجیشککا بی بال
سنگ این طرف بی حال
شهر اینورم بیمار
من یکی ا همینام
افسرده امیدوار
چک خورده پریم کاش
پژمرده گلیم کاج
هرطور که گفتیم باز
بسته بود.
یه چی بگم شاید شمام دادی دس بمون
کشف کن که تویی راز
منم منتظر مهر تو وقتی دستم به شعر بود
دزد گوشیمو برد
وقتی دلم به حرف مدیر میکروفن خورد
وقتی توو فکر مقصد مسیر میشد نشه گم
ما نود میلیونیم سردرگم
#ماایرانیم هشتگ کن آ
(امضا۹۹ - ماایرانیم)
-تکرارین همه روزامون
انگار یه غمه همه بامون
شب تا صب وصل پامونن زنجیرا
اما خب سهم ما بودن من چی چرا
فردا ظهر
میگیرن ا خودمون چنتا نوک
میزنن خودمونو هر بار شد
بیشرفا، بیخیال
*جدیدن دیر به دیر به خودم سر میزنم
اونقد گیر که (آخ)رین ...

Weiterarbeiten

Bericht
Wird meine Stimme von 2019 aufgenommen?
Nehmt den Rest ab hier auf
Ich berichte vom Boden Irans
Vielleicht kommt nach meinem Tod raus, dass ich ein grundloser Sünder bin
Der Weg ist hart, mein Schmerz ist grenzenlos, ohne dich steh’ ich an der Weggabelung
Nach all dem Schlagen an die Schanze renne ich wieder zum neuen Feld
Ich bin betäubt von Morgengrauen bis Mittag
Nach der Nacht bis zum Tag
Ich schür den Kummer, müde in einer ziellosen Welt
Ich ging bis zum Ende, doch sah nichts
Ganz am Ende hier steck’ ich fest
Alle sind abgelenkt
Der Kreislauf unserer Ehre lahmt
Die Nacht schlug unsere Spiegelbilder,
Dass ich in keinem Gedicht sagen kann, wie sehr ich mich sehne
Ich schlug ins ganze Bergherz – warum treibt es mich zur Kante?
Felsbrocken, Stein auf Stein – hier bedeutet das Krieg
Also kämpf wie der, der ging, doch das Herz blieb zu Hause
Der, der blieb, ist verloren
Hey, mein Zuhause sind die Straßen hier
Weder zu wenig noch zu viel, komm ein bisschen zu uns
Weiß, das Leben heißt Flucht
Dort, wo sie sagen,
„Bekannte sind keine Fremden, Fremde werden leicht zu Bekannten“
Ich sag: Hab noch nie gesehen, dass ein Herzenswunsch erhört wird
Sie sagen: „Ankara ist ein Werkzeug“, doch die Kids von Valiasr werden immer gerufen
Kameraden gehen eins nach dem ins Märchen
Persische Rap-Botschafter hinken seit Jahren, wie mein Traum,
Vielleicht ist es das.
*Neuerdings besuch ich mich nur noch selten
So voll, dass ich der Letzte an meinem Tisch bin
Manchmal ruf ich nur mich selbst an
Vor mir selbst schäm‘ ich mich, wenn ich rede
Manchmal kratz ich nur an mir
Ich denk, so bin ich schwerer
Was wäre, wenn meine Nacht nicht verwundet wäre?
Tage vergehn, ob ich will oder nicht
Sag, was kostet das Leichtsein meines Herzens?
Sperlinge ohne Flügel
Steine hier, kraftlos
Diese Stadt ist krank
Ich bin einer von ihnen
Deprimiert, doch hoffnungsvoll
Ein geplatzter Scheck, wär’ schön
Eine welkende Kiefernblüte
Wie wir’s auch sagten,
Es war verschlossen.
Lass mich was sagen, vielleicht reichst du mir die Hand
Entdeck, dass du das Geheimnis bist
Ich wart’ auf deine Liebe, als meine Hand am Gedicht war
Ein Dieb stahl mein Handy
Als mein Herz zum Direktormikrofon sprach
Als der Weg im Gedanken zum Ziel wurde – verirr dich nicht
Wir sind 90 Millionen, orientierungslos
#WirSindIran – hashtag das
(Signatur99 – WirSindIran)
*Unsere Tage sind alle gleich
Als wär’ ein Kummer über uns allen
Kettern an unseren Füßen von Nacht bis Morgen
Doch unser Anteil war nur das „Was“ und „Warum“
Morgen mittag
Werden sie uns ein paar Spitzen reißen
Wir schlagen uns selbst, jedes Mal
Schuftige, egal
*Neuerdings besuch ich mich nur noch selten
So voll, dass ich der Let…