Текст и перевод песни Brimkló - Sagan af Nínu og Geira

Sagan af Nínu og Geira

Ef þú vilt bíða eftir mér
á ég margt að gefa þér,
Alla mína kossa, ást og trú
Enginn fær það nema þú

Nína átti heima á næsta bæ,
ég næstum það ekki skilið fæ,
Hún var eftir mér alveg óð
ég fékk bréf og í því stóð:

Ef þú vilt bíða eftir mér
á ég margt að gefa þér,
Alla mína kossa, ást og trú
Enginn fær það nema þú

Ég las það og þaut svo strax af stað,
Mér stóð ekki á sama, ég segi það.
En Nína grét og gekk mér frá,
Hún gat ei skilið sem ég sagði þá.

"Nína, góða gráttu ei,
Gleymdu mér, ég segi nei.
Þú ert enn of ung góða mín
Og ég get alls ekki beðið þín."

Til Reykjavíkur lá mín leið,
Langan tíma þar ég beið,
ég alltaf reyndi, en illa gekk
Að gleyma bréfinu sem ég fékk.

Ef þú vilt bíða eftir mér
á ég margt að gefa þér,
Alla mína kossa, ást og trú
Enginn fær það nema þú

Ég vissi að aldrei fengi ég frið,
Fyrr en Nínu ég sættist við,
því hugurinn stöðugt hjá henni er
Hún skal víst fá að giftast mér.

Ég ók í skyndi upp í sveit,
æskustöðvarnar mínar leit.
En Nína leit mig ekki á,
ég enn ei skil það sem hún sagði þá:

"Geiri elskan, gráttu ei,
Gleymdu mér, ég segi nei.
Þú vildir mig ekki veslings flón
Því varð ég að eiga vin þinn Jón.

L'histoire de Nina et Geir

Si tu veux m'attendre
j'ai beaucoup à te donner,
Tous mes baisers, mon amour et ma foi
Personne ne le recevra sauf toi

Nina vivait dans le village voisin,
je n'arrive presque pas à comprendre,
Elle était folle de moi
J'ai reçu une lettre et elle disait :

Si tu veux m'attendre
j'ai beaucoup à te donner,
Tous mes baisers, mon amour et ma foi
Personne ne le recevra sauf toi

Je l'ai lue et je suis parti tout de suite,
Je m'en fichais, je te le dis.
Mais Nina a pleuré et s'est éloignée de moi,
Elle ne comprenait pas ce que je disais alors.

« Nina, ma chérie, ne pleure pas,
Oublie-moi, je dis non.
Tu es encore trop jeune, ma chérie,
Et je ne peux absolument pas t'attendre. »

J'ai pris la route vers Reykjavik,
J'ai attendu longtemps,
J'ai toujours essayé, mais ça n'a pas marché
D'oublier la lettre que j'ai reçue.

Si tu veux m'attendre
j'ai beaucoup à te donner,
Tous mes baisers, mon amour et ma foi
Personne ne le recevra sauf toi

Je savais que je n'aurais jamais la paix,
Avant de me réconcilier avec Nina,
car mon cœur est toujours avec elle
Elle doit pouvoir m'épouser.

Je suis allé précipitamment à la campagne,
J'ai cherché mes lieux de jeunesse.
Mais Nina ne m'a pas regardé,
Je ne comprends toujours pas ce qu'elle a dit alors :

« Geir, mon chéri, ne pleure pas,
Oublie-moi, je dis non.
Tu ne voulais pas de moi, pauvre imbécile,
J'ai donc dû épouser ton ami Jon. »