Текст и перевод песни Brutto - Папяроска

Папяроска

неба – колеру цёплага воску
цяжкую вільгаць цягне патроху
анархісту дай папіроску
выпраўляючыся ў дарогу

вось цягнікамі расклады вабяць
вось алькаголікаў дружныя пыскі
як зімаваць яму стромна мабыць
без каханьня і без прапіскі

можа і ён патроху прывыкне
не кульгацьме й ног не парэжа
пара зацяжак – і цалкам зьнікне
ў нетрах правабярэжжа

і прарастуць красамоўства кветкі
поштай і ў друку – добрыя людцы!
бо ўжо такія апошнія сьведкі
недаробленых рэвалюцый

неба набракне нібы рашчына
будзеш каціць нібы ў вырай нечы
й на кожным пэроне сваёй айчыны
адбівацца ад паражнечы

Cigarette

The sky – the color of warm wax
Heavy moisture slowly pulls
Give a cigarette to the anarchist
As he sets off on his way

Train schedules entice with their routes
Alcoholics with their friendly faces
He's probably scared to face winter
Without love and without a residence permit

Maybe he'll get used to it too
He won't limp and won't cut his legs
A couple of puffs – and he'll completely disappear
Into the depths of the right bank

And flowers of eloquence will sprout
By mail and in print – good people!
Because these are the last witnesses
Of unfinished revolutions

The sky will swell like a solution
You'll roll like into someone's migration
And at every platform of your homeland
Fending off emptiness