Текст и перевод песни Budka Suflera - Czas Czekania, Czas Olśnienia

Czas Czekania, Czas Olśnienia

Na przeciwległej ścianie, widzę jeden kiepski kicz
W brudnym kącie stolik, w dziwnej pozie ktoś tam śpi
Dworcowa poczekalnia, chyba wszędzie wygląda tak
Co ja tu znowu robię, po co czekam, już nie wiem sam
Zmęczone oczy otwieram, ktoś niezręcznie pyta mnie
Co ty codziennie tu robisz, ona nie pojawi się
Mówiłem mu już wczoraj, w mojej duszy ciągle to trwa
Jej oczy słowa i ciało, że płonący nóż w sercu mam
- Czas, czas czekania na z nieba pięć gwiazd, że spłyną w dół
- Czas, czas nerwów, jak gra w duży szmal, jak straszny ból
- Czas, czas naiwnych, co wierzyć w to wciąż chcą, że spełni się
Że wskrzeszą, to co w grobie dawno leży gdzieś
Że widzą tego, kogo nie ma, że tak jest
Czas, czas refleksji, gdy spokoju głos nareszcie znasz
Czas, czas tłumaczeń, że w ogóle to źle nie jest tak
Czas, czas olśnienia, bo znajdujesz sens, nie pytasz już
I wiesz, jak życie bardzo dziwnie toczy się
Że to co dziś jest klęską, jutro szczęściem jest
- Czas, czas czekania na z nieba pięć gwiazd, że spłyną w dół
- Czas, czas nerwów, jak gra w duży szmal, jak straszny ból
- Czas, czas naiwnych, co wierzyć w to wciąż chcą, że spełni się
Że wskrzeszą, to co w grobie dawno leży gdzieś
Że widzą tego, kogo nie ma, że tak jest
Czas, czas refleksji, gdy spokoju głos nareszcie znasz
Czas, czas tłumaczeń, że w ogóle to źle nie jest tak
Czas, czas olśnienia, bo znajdujesz sens, nie pytasz już
I wiesz, jak życie bardzo dziwnie toczy się
Że to co dziś jest klęską, jutro szczęściem jest

Время Ожидания, Время Прозрения

На противоположной стене вижу лишь безвкусный кич,
В грязном углу столик, в странной позе кто-то спит.
Зал ожидания вокзала, кажется, везде они так выглядят.
Что я здесь опять делаю, кого жду, уже сам не знаю.
Усталые глаза открываю, кто-то неловко спрашивает меня:
"Что ты здесь каждый день делаешь? Она не появится."
Я говорил ему уже вчера, в моей душе всё это живо,
Её глаза, слова и тело – словно пылающий нож в сердце моём.
- Время, время ожидания, что с неба пять звёзд упадут,
- Время, время нервов, как игра по-крупному, как страшная боль,
- Время, время наивных, кто верить в это всё ещё хочет,
Что воскресят то, что в могиле давно где-то лежит,
Что видят того, кого нет, что так всё и есть.
Время, время раздумий, когда голос спокойствия наконец слышишь,
Время, время объяснений, что в целом всё не так уж плохо,
Время, время прозрения, когда находишь смысл, больше не спрашиваешь
И знаешь, как жизнь странно вертится,
Что то, что сегодня беда, завтра – счастье.
- Время, время ожидания, что с неба пять звёзд упадут,
- Время, время нервов, как игра по-крупному, как страшная боль,
- Время, время наивных, кто верить в это всё ещё хочет,
Что воскресят то, что в могиле давно где-то лежит,
Что видят того, кого нет, что так всё и есть.
Время, время раздумий, когда голос спокойствия наконец слышишь,
Время, время объяснений, что в целом всё не так уж плохо,
Время, время прозрения, когда находишь смысл, больше не спрашиваешь
И знаешь, как жизнь странно вертится,
Что то, что сегодня беда, завтра – счастье.