Текст и перевод песни Bülent Ortaçgil - Eylül Akşamı

Eylül Akşamı

Hiçbir neden yokken
Ya da biz bilmezken tepemiz atmış
Ve konuşmuşuzdur
Onca neden varken
Ve tam sırası gelmişken
Hiçbir şey yapmamış
Ve susmuşuzdur
Aynı anda aynı sessiz geceye doğru
İçim sıkılıyor demişizdir
Aynı sabaha uyanırken kimbilir
Aynı düşü görmüşüzdür
Olamaz mı? Olabilir
Onca yıl sen burada
Onca yıl ben burada
Yollarımız hiç kesişmemiş
Şu Eylül akşamı dışında
Belki benim kağıt param
Bir şekilde, döne dolaşa
Senin cebine girmiştir
Belki aynı posta kutusuna
Değişik zamanlarda da olsa
Birkaç mektup atmışızdır
Ayın karpuz dilimi gibi
Batışını izlemişizdir deniz kıyısında
Aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede
Belki de birkaç gün arayla
Olamaz mı? Olabilir
Onca yıl sen burada
Onca yıl ben burada
Yollarımız hiç kesişmemiş
Şu Eylül akşamı dışında
Bostancı dolmuş kuyruğunda
Sen başta ben en sonda
Öylece beklemişizdir
Sabah 7:30 vapuruna
Sen koşa koşa yetişirken
Ben yürüdüğümden kaçırmışımdır
Aynı anda başka insanlara
Seni seviyorum demişizdir
Mutlak güven duygusuyla
Başımızı başka omuzlara dayamışızdır
Olamaz mı? Olabilir
Onca yıl sen burada
Onca yıl ben burada
Yollarımız hiç kesişmemiş
Şu Eylül akşamı dışında

September Evening

For no reason at all
Or without us knowing we flared up
And spoke
For so many reasons
And when it was the right time
Did nothing
And fell silent
At the same moment towards the same silent night
We said we were feeling low
Waking up to the same morning who knows
We had the same dream
Could it be? It could be
For so many years you were here
For so many years I was here
Our paths never crossed
Apart from this September evening
Perhaps my paper money
Somehow, going around and around
Ended up in your pocket
Perhaps in the same mailbox
Although at different times
We posted a few letters
Like a slice of watermelon in the moon
We watched the sunset by the sea
We sat in the same corner in the old place
Perhaps a few days apart
Could it be? It could be
For so many years you were here
For so many years I was here
Our paths never crossed
Apart from this September evening
In the Bostanci bus queue
You at the front, me at the back
We waited like that
For the 7:30 am ferry
You ran and made it
I missed it because I was walking
At the same moment to different people
We said we loved you
With absolute confidence
We rested our heads on other shoulders
Could it be? It could be
For so many years you were here
For so many years I was here
Our paths never crossed
Apart from this September evening