Текст и перевод песни Bülent Ortaçgil - Pencere Önü Çiçeği

Pencere Önü Çiçeği

Pencere önünde
Arkadaştan ayrı
Porselen saksıda
Bir süs çiçeği
Evin hanımı
Her akşamüstü
Su ve güneş sunar
Entellektüel
Pencere önü çiçeğine
Ne ansızın yağmur ne gökkuşağı
Ne dipdiri sabah, gözyaşı
Ne şebnem görmüştür ne kırağı tanır
Ama çok iyi konuşur, bir kitap gibi
Rastgele çiçeklere arada bir bakar
Cansız cam ardından, tül perdelerden
Pencere önü çiçeğine
Ne mecburen güneş ne kara kış
Ne dipdiri bahar ürpertisi
Zorlu bir rüzgarla boynu hiç kıvrılmaz
Haylaz çocuklarca hiç koparılmaz
Gece çökünce açılır lambalar
Öteki çiçekler ay ışığındalar
Pencere önü çiçeğine
Ne ansızın yağmur ne gökkuşağı
Ne dipdiri sabah, gözyaşı
Pencere önü çiçeğine
Ne ansızın yağmur ne gökkuşağı
Ne dipdiri sabah, gözyaşı

Windowsill Flower

On a windowsill,
Away from her companions,
In a porcelain pot,
An ornamental flower,
The lady of the house,
Every evening,
Provides her with water and sun,
The intellectual,
A flower on the windowsill.
Neither sudden rain nor rainbow,
Neither fresh morning nor tears,
Neither dew nor frost does she know,
But she speaks very well, like a book,
She glances at random flowers,
From behind lifeless glass, through sheer curtains,
A flower on the windowsill.
Neither enforced sun nor icy winter,
Neither fresh spring shivers,
No harsh wind ever bends her neck,
No mischievous children ever pluck her.
When night falls, the lamps are lit,
Other flowers are bathed in moonlight,
A flower on the windowsill.
Neither sudden rain nor rainbow,
Neither fresh morning nor tears,
A flower on the windowsill.
Neither sudden rain nor rainbow,
Neither fresh morning nor tears.