Текст и перевод песни Canfeza - Dem

Dem

Çok oldu şu gözlerim nemleneli
Kalk bir çay koy da demlenelim
Anlatacağım o kadar şey vardı
Kime anlatayım şimdi, ellere mi?

Nasıl anlayacak, sen gibi birisi?
Işık kaynağısın, sen ki bir irisin
Nasıl anlatacak, ben gibi birisi?
Yâr sen benim yüreğimin dilisin

Çıktığım her noktadan inişim
Heyecanımın kısraklara binişi
Sen, hayal dünyama sinişim
Yeniden kendime gelişimsin

Kendimi sokaklardan toplayışım
Beklediğim fırtınanın kopmayışı
Aşımsın; tattıkça tokmayışı Yâr evimsin, alevim; korkma ısın
Senin hâlâ mutlu olma şansın varken

Kaç kurtar kendini yâr senin için erken
Altında kaldım, duvarlarımı yıkarken
Bir bardak su bırak başucuma çıkarken
Sen beni bilirsin, ölsem de dönmem

Sözümü yemem, bende ölsen de gömmem
Seninle ne yapacağımı bilmiyorum
Kayboldum ardında, en azından yön ver

Zamanında sevdin beni, şimdi mutlu et
Sevdik ama mutlu olmayı unuttuk hep
İstediğin her şeyi bulur buluştururum
Ama benden bunu isteme; umut bu, tek

Dert çölünde dipsiz su kuyusu
Canım çıktı, çıkmayan huyumsun
Sert görüntünle yüreğin uyumsuz
Canım çekti, çıkıp gelsen huysuzum

Rahat uyu, hakkını ver duygusuzluğun
Sensiz uyuduğumdandır uykusuzluğum
Bir gün bu dert evine uykusuz buyur
Gör bakalım gerçekten duygusuz muyum?

Yeniden sev bakayım, nasıl seviyorsun
Beni sensiz bırakma, seni yolsuz
Ay ışığım sabrımı mı deniyorsun?
Gelme! zaten görmezden geliyorsun

Nasıl bir maceranın ortasında kaldık?
Gönlün hangi avcının oltasına takıldı?
Hangi müsrifin israfı bol tasında kaldın?
Gönlüm mesafelerin voltasında kaldı

Elim başka bir ele gitmiyor gel
Yapamam sen beni içimden izliyorken
Sen gelirsin diye bitmiyor dem
Kulağım kendi sesimi işitmiyorken

Hemen hemen her gece rüyalarımdasın
Yani artık maalesef güyalarımdasın
Güya benimdin sonsuza dek
Öyleyse varlığın neden rüyalarımda sır?

Halâ bıraktığım gibi misin?
Kaplıyor mu, içini kin, dilini kir?
Halâ bıraktığın gibi misin?
Yarım bırakma, gel, dibimi sil

Ben düz söylerim, kulağın yan anlar
Su serp bu yana, burada yanan var
Benim eksilttiğimi sen tamamla
Soyadım ismini sekiz harfe tamamlar

Yarım söylesem de beni tam anla
Yarım kalanı tamamlarız zamanla
Herkesin derdi kendine tamam da
Bir olur mu küle dönmüş yananla?

Gel artık düşüncelerim düşlerinden uyansın
Denize dönse gül yüzün gözlerinden su yansır
Ben soğudum dünyadan ki ben donarım, o yansın
Duy sesimi ya Rabb sen her şeyi duyansın

Sana gelirken nehirleri denizleri aştım
Ne bir an umudum yitti ne de rotam şaştı
Bir krater ya da bazen bir buluttan taştım
Gözüm çölden kuru gönlüm okyanustan yaştır

Demini alır gün geceden aklımdadır yüzün
Aklıma düşünce yüzün şaşar tersim düzüm
Tersim olur düzüm üstümde bir hüzün
Sanki içime oturmuş kalkmak bilmez o son sözün

Brew

It's been a while since these eyes of mine welled up
Get up, make some tea, let's brew
I had so much to tell
To whom shall I tell it now, to strangers?

How could anyone understand, like you?
You are a source of light, you are an iris
How could anyone tell, like me?
My love, you are the language of my heart

Every peak I climb, I descend
My excitement, riding on mares
You, sinking into my dream world
You are my return to myself

Gathering myself from the streets
The storm I waited for, never breaking
You are my drug; the more I taste, the less it satisfies. Love, you are my home, my flame; don't be afraid, get warm
While you still have a chance to be happy

Escape, save yourself, love, it's too early for you
I remained underneath, as I tore down my walls
Leave a glass of water by my bedside as you leave
You know me, even if I die, I won't turn back

I won't break my word, even if you die, I won't bury you
I don't know what to do with you
I'm lost behind you, at least give me direction

You loved me once, now make me happy
We loved, but we always forgot to be happy
I'll find and bring you anything you want
But don't ask this of me; this is my only hope

A bottomless well in the desert of sorrow
My soul left, you're the habit that won't leave
Your harsh appearance and your heart are mismatched
My soul yearns, come back, my grumpy one

Sleep tight, give credit to your heartlessness
My insomnia stems from sleeping without you
One day, come to this house of sorrow, sleepless
See if I'm truly heartless

Love again, let's see how you love
Don't leave me without you, I'm lost without you
Moonlight, are you testing my patience?
Don't come! You're already ignoring me anyway

How did we end up in the middle of such an adventure?
To which hunter's hook did your heart get caught?
In which wasteful person's overflowing bowl did you remain?
My heart remained in the orbit of distances

My hand doesn't go to another, come
I can't, while you're watching me from within
The brew doesn't end because you might come
While my ears can't hear my own voice

Almost every night, you are in my dreams
So now, unfortunately, you are in my "so-called" dreams
As if you were mine forever
Then why is your presence a secret in my dreams?

Are you still the way I left you?
Does hatred cover you, dirt your tongue?
Are you still the way I left you?
Don't leave me half-finished, come, wipe my bottom

I speak plainly, your ears misunderstand
Sprinkle water this way, someone is burning here
You complete what I subtract
My surname completes your name in eight letters

Even if I speak half, understand me fully
We'll complete the remaining half with time
Everyone's pain is their own, alright, but
Can there be something with the one who turned to ashes?

Come, let my thoughts awaken from their dreams
If your rosy face turned to the sea, water would reflect from your eyes
I've grown cold to the world, I'll freeze, let it burn
Hear my voice, oh Lord, you hear everything

I crossed rivers and seas to reach you
Neither my hope faded for a moment, nor did my course go astray
I flowed from a crater, or sometimes from a cloud
My eyes are dry from the desert, my heart is alive from the ocean

As the day takes its brew from the night, your face is on my mind
When your face comes to mind, my reverse becomes my forward, I'm confused
My reverse becomes my forward, a sadness upon me
As if your last words settled inside me, refusing to leave