บัวลอย (ถึกควายทุย ภาค 5) - Carabao перевод на немецкий

บัวลอย (ถึกควายทุย ภาค 5)

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
ทําไมจากข้าเร็วเกินไป
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
เคยรู้บ้างไหมโหนกคิดคํานึง ถึงบัวลอย

บัวลอยเขาเป็นชายหนุ่ม
ตาเหล่หลังงุ้ม เด๋อ ๆ ด๋า ๆ
รูปร่างแม้ไม่โสภา
จิตใจลํ้าฟ้าดังสมญาบัวลอย

เป็นเพื่อนคุยยามเพื่อนว้าเหว่
เป็นพ่อครัวยามเพื่อนหิวโหย
เป็นหมอใหญ่ยามเพื่อนโอดโอย
หาหยูกยามารักษาบรรเทา

บัวลอยถึงวัยเกณฑ์ทหาร
พิกลพิการยังดีหนึ่งประเภทสอง
อาสารับใช้ชาติพี่น้อง
หัวใจคับพองกล้าหาญอดทน

เป็นคนหนักเอาเบาสู้
อุตส่าห์มานะถ่อมตน
ช่วยเหลือเพื่อน ๆ ทุกคน
ร่วมแต่ทุกข์สุขไม่สนใจ

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
ทําไมจากข้าเร็วเกินไป
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
เคยรู้บ้างไหมโหนกคิดคํานึง ถึงบัวลอย

วันหนึ่งมีเสียงปืนคําราม
บัวลอยถูกหามมาในเปลผ้าใบ
แต่ยังละเมอห่วงว่าใครเป็นอะไร
คือคําพูดสุดท้ายของชายชื่อบัวลอย

ตั้งแต่วันนั้นยันวันนี้
แสงตะเกียงริบหรี่ที่บ้านไร่ปลายดอย
ไม่มีชายคนที่ชื่อบัวลอย
ความเหงาหงอยค่อยเข้าปกคลุม

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย บัวลอย

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย บัวลอย

Bualoi (Büffel-Soldat Teil 5)

Bualoi, meine liebe Freundin,
warum hast du mich so schnell verlassen?
Bualoi, wo bist du jetzt?
Weißt du überhaupt, wie sehr ich dich, Bualoi, vermisse?

Bualoi, sie war eine junge Frau,
schielend, mit krummem Rücken, etwas unbeholfen.
Ihr Aussehen war zwar nicht schön,
aber ihr Herz war so rein wie ihr Name, Bualoi.

Sie war eine Gesprächspartnerin, wenn Freunde einsam waren,
eine Köchin, wenn Freunde hungrig waren,
eine Ärztin, wenn Freunde Schmerzen hatten,
die Medikamente zur Linderung besorgte.

Bualoi erreichte das Alter der Wehrpflicht,
obwohl sie körperliche Gebrechen hatte, wurde sie als Typ 1, Kategorie 2 eingestuft.
Sie meldete sich freiwillig, um der Nation zu dienen,
ihr Herz war voller Mut und Ausdauer.

Sie war jemand, der hart arbeitete,
fleißig und bescheiden war,
allen ihren Freunden half,
nur Freude und Leid teilte, ohne an sich selbst zu denken.

Bualoi, meine liebe Freundin,
warum hast du mich so schnell verlassen?
Bualoi, wo bist du jetzt?
Weißt du überhaupt, wie sehr ich dich, Bualoi, vermisse?

Eines Tages ertönte ein Pistolenschuss,
Bualoi wurde auf einer Trage aus Segeltuch hereingetragen,
aber sie murmelte immer noch besorgt, ob es jemand anderem gut gehe.
Das waren die letzten Worte der Frau namens Bualoi.

Seit jenem Tag bis heute,
ist das schwache Licht der Lampe in der Hütte am Hügel
ohne die Frau, die Bualoi hieß.
Langsam breitet sich die Einsamkeit aus.

Diese Welt ist unvollkommen,
weil manche Menschen nur ihren eigenen Vorteil suchen.
Wie viele Menschen auf dieser Welt
sind wie eine Lotusblüte, die sich aus dem Schlamm erhebt, so wie die Frau namens Bualoi?

Diese Welt ist unvollkommen,
weil manche Menschen nur ihren eigenen Vorteil suchen.
Wie viele Menschen auf dieser Welt
sind wie eine Lotusblüte, die sich aus dem Schlamm erhebt, so wie die Frau namens Bualoi? Bualoi.

Diese Welt ist unvollkommen,
weil manche Menschen nur ihren eigenen Vorteil suchen.
Wie viele Menschen auf dieser Welt
sind wie eine Lotusblüte, die sich aus dem Schlamm erhebt, so wie die Frau namens Bualoi? Bualoi.