Текст и перевод песни Carabao - บัวลอย (ถึกควายทุย ภาค 5)

บัวลอย (ถึกควายทุย ภาค 5)

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
ทําไมจากข้าเร็วเกินไป
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
เคยรู้บ้างไหมโหนกคิดคํานึง ถึงบัวลอย

บัวลอยเขาเป็นชายหนุ่ม
ตาเหล่หลังงุ้ม เด๋อ ๆ ด๋า ๆ
รูปร่างแม้ไม่โสภา
จิตใจลํ้าฟ้าดังสมญาบัวลอย

เป็นเพื่อนคุยยามเพื่อนว้าเหว่
เป็นพ่อครัวยามเพื่อนหิวโหย
เป็นหมอใหญ่ยามเพื่อนโอดโอย
หาหยูกยามารักษาบรรเทา

บัวลอยถึงวัยเกณฑ์ทหาร
พิกลพิการยังดีหนึ่งประเภทสอง
อาสารับใช้ชาติพี่น้อง
หัวใจคับพองกล้าหาญอดทน

เป็นคนหนักเอาเบาสู้
อุตส่าห์มานะถ่อมตน
ช่วยเหลือเพื่อน ๆ ทุกคน
ร่วมแต่ทุกข์สุขไม่สนใจ

บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก
ทําไมจากข้าเร็วเกินไป
บัวลอยไปอยู่ที่ไหน
เคยรู้บ้างไหมโหนกคิดคํานึง ถึงบัวลอย

วันหนึ่งมีเสียงปืนคําราม
บัวลอยถูกหามมาในเปลผ้าใบ
แต่ยังละเมอห่วงว่าใครเป็นอะไร
คือคําพูดสุดท้ายของชายชื่อบัวลอย

ตั้งแต่วันนั้นยันวันนี้
แสงตะเกียงริบหรี่ที่บ้านไร่ปลายดอย
ไม่มีชายคนที่ชื่อบัวลอย
ความเหงาหงอยค่อยเข้าปกคลุม

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย บัวลอย

โลกนี้ไม่สมประกอบ
เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน
โลกนี้มีสักกี่คน
เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย บัวลอย

Буалой (Тупой буйвол, часть 5)

Буалой, мой бедный друг,
Почему ты покинул меня так рано?
Куда ты ушел, Буалой?
Знаешь ли ты, как Нок тоскует по тебе, по тебе, Буалой?

Буалой был молодым парнем,
С карими глазами, немного нескладным и простоватым.
Пусть внешне он не блистал,
Но сердце его было огромным, как небо, как и подобает Буалою.

Он был собеседником, когда друзьям было одиноко,
Поваром, когда друзья были голодны,
Лекарем, когда друзья болели,
Находил лекарства и облегчал их страдания.

Пришел день, и Буалоя призвали в армию,
Хоть и был он не совсем здоров,
Он вызвался служить своей стране и братьям,
С отважным и стойким сердцем.

Он был сильным, но скромным,
Всегда готовым помочь,
Он помогал всем и каждому,
Делил горести и радости, не думая о себе.

Буалой, мой бедный друг,
Почему ты покинул меня так рано?
Куда ты ушел, Буалой?
Знаешь ли ты, как Нок тоскует по тебе, по тебе, Буалой?

Однажды раздались выстрелы,
Буалоя принесли на брезенте,
Он бредил, спрашивая, все ли живы,
Это были последние слова парня по имени Буалой.

С того дня и по сей день
Свет керосиновой лампы мерцает в хижине на склоне холма.
Но здесь больше нет парня по имени Буалой,
И одиночество медленно окутывает все вокруг.

Этот мир несовершенен,
Потому что некоторые думают только о собственной выгоде.
Сколько людей в этом мире
Чисты душой, как тот, кого звали Буалой?

Этот мир несовершенен,
Потому что некоторые думают только о собственной выгоде.
Сколько людей в этом мире
Чисты душой, как тот, кого звали Буалой? Буалой.

Этот мир несовершенен,
Потому что некоторые думают только о собственной выгоде.
Сколько людей в этом мире
Чисты душой, как тот, кого звали Буалой? Буалой.