Krótkowzroczne Zera - Live - Carrion перевод на немецкий

Krótkowzroczne Zera - Live

W zaśmieconych trzewiach łąk budować szczęście chcą
W chwilowym raju dla mas, póki pozwoli im czas.
Wydojona przyszłość łka - idź ratuj co się da!

Lękam się, myśl wymiera.
Krótkowzroczne zera
Myślą, że czary to droga do spełnienia snów.
Prędzej z nieba spadnie Ziemia, niż to się zacznie zmieniać.
Nadstaw twarz!

Otępiałe stada tych, co wolą w niemocy żyć
Iluzją karmieni, by za rękę złapać i
Zrobić chcą wciąż lejąc krew przeludniony chlew.

Lękam się, myśl wymiera.
Krótkowzroczne zera
Myślą, że czary to droga do spełnienia snów.
Prędzej z nieba spadnie Ziemia, niż to się zacznie zmieniać.
Nadstaw twarz!

Chcesz widzieć, chcesz myśleć
W tym toksycznym zestawieniu dziwnych cnot
Zanim wciągnie cię
Każdy ruch przybliża tego bagna dno
Chcesz ustać, chcesz krzyczeć
Lecz stłumione usta grzęzną gubiąc ton
Rozbij zgniłą toń

Lękam się, myśl wymiera.
Krótkowzroczne zera
Myślą, że czary to droga do spełnienia snów.
Prędzej z nieba spadnie Ziemia, niż to się zacznie zmieniać.
Nadstaw twarz!

Kurzsichtige Nullen - Live

In den vermüllten Eingeweiden der Wiesen wollen sie ihr Glück errichten
In einem flüchtigen Paradies für die Massen, solange die Zeit es ihnen erlaubt.
Die ausgemolkene Zukunft schluchzt - geh, rette, was du kannst!

Ich fürchte mich, das Denken stirbt aus.
Kurzsichtige Nullen
Denken, Zauberei sei der Weg zur Erfüllung ihrer Träume.
Eher fällt die Erde vom Himmel, als dass sich das zu ändern beginnt.
Halt dein Gesicht hin!

Abgestumpfte Herden derer, die lieber in Ohnmacht leben,
Mit Illusionen gefüttert, um sie bei der Hand zu packen und
Wollen sie, indem sie weiter Blut vergießen, einen überfüllten Schweinestall schaffen.

Ich fürchte mich, das Denken stirbt aus.
Kurzsichtige Nullen
Denken, Zauberei sei der Weg zur Erfüllung ihrer Träume.
Eher fällt die Erde vom Himmel, als dass sich das zu ändern beginnt.
Halt dein Gesicht hin!

Du willst sehen, du willst denken
In dieser toxischen Zusammenstellung seltsamer Tugenden
Bevor es dich hineinzieht
Jede Bewegung nähert dich dem Boden dieses Sumpfes
Du willst standhalten, du willst schreien
Doch erstickte Lippen versinken, verlieren den Ton
Durchbrich die faulige Tiefe!

Ich fürchte mich, das Denken stirbt aus.
Kurzsichtige Nullen
Denken, Zauberei sei der Weg zur Erfüllung ihrer Träume.
Eher fällt die Erde vom Himmel, als dass sich das zu ändern beginnt.
Halt dein Gesicht hin!