Текст и перевод песни Cem Adrian - Sen Benim

Sen Benim

Hep aynı sessizlikle
Geliyor gece
Hep aynı yalan dolan masalları
Dinliyorum yine
Hep aynı yüzler
Hep aynı sesler
Peşimde
Anlatamıyorum
İnandıramıyorum
Kendime
Sen benim
Yarım kalan cümlelerimsin
Hiç söyleyemediğim
Söylemediğim o sözlerim
Sen benim
Hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan
Unutmayan o kalbim
Sen benim
Eksik kalan yerimsin
Kapattığım pencereler
Güneşlere çektiğim o perdelerim
Sen benim
Hiç sevmediğim sessizliğimsin
Kaybettiğim yolum
Korktuğum karanlık
Hiç tutamadığım o yeminlerim
Sen benim
Yarım kalan cümlelerimsin
Hiç söyleyemediğim
Söylemediğim o sözlerim
Sen benim
Hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan
Unutmayan o kalbim
Sen benim
Eksik kalan yerimsin
Kapattığım pencereler
Güneşlere çektiğim o perdelerim
Sen benim
Hiç sevmediğim sessizliğimsin
Kaybettiğim yolum
Korktuğum karanlık
Hiç tutamadığım o yeminlerim
Sen benim
Terk ettiğim şehirlerimsin
Düştüğüm çukur
Uzanan ellerim
Hiç tutunamadığım o gidenlerim
Sen benim
Kovulduğum cennetimsin
Eğdiğim yüzüm
Sövdüğüm aydınlığa
Hiç açamadığım o gözlerim

You Are Mine

Always with the same silence
The night comes
Always the same lies, the deceptive tales
I keep listening
Always the same faces
Always the same voices
Following me
I cannot say
I cannot convince
Myself
You are mine
You are my unfinished sentences
You are the things I never said
The words I did not speak
You are mine
You are my hands that never get warm
You are the ones that never forget
That don't forget, my heart
You are mine
You are the place I am missing
You are the windows I have closed
You are the curtains I have drawn over the sun
You are mine
You are my silence that I never loved
My path that I have lost
My darkness that I fear
My oaths that I could never keep
You are mine
You are my unfinished sentences
You are the things I never said
The words I did not speak
You are mine
You are my hands that never get warm
You are the ones that never forget
That don't forget, my heart
You are mine
You are the place I am missing
You are the windows I have closed
You are the curtains I have drawn over the sun
You are mine
You are my silence that I never loved
My path that I have lost
My darkness that I fear
My oaths that I could never keep
You are mine
You are the cities that I have abandoned
The pit that I have fallen into
My hands that reached out
My loved ones that I could never hold onto
You are mine
You are my paradise that expelled me
My bowed head
My curse on the light
My eyes that I could never open