Текст и перевод песни Ceza - Milyon Farklı Hikaye

Milyon Farklı Hikaye

artı eksi yetmiş milyon farklı hikaye
bir dinleyen görmedim henüz yetmiş milyon şikayet
ve yazsan kifayetsiz kalır tüm cümleler ve sözler
ki önce aydınlansın her yer bence kazmadan siper
ve savaş isteyenler genelde hep seyrederler
ve savaş istemeyenlerse hep savaşta ölenlerdir nedense
savaş bitmez aşk biter beni gelip alın hadi burdan
medet umduğunu para puldan hayır gelmezki sana kuldan
hangimizin yüzünde bir madencininki kadar nur var
ekmeğini taştan çıkartıp yer altında bölüşenler
ve yer yüzünde dövüşenler bir tarafta sevişenler
bir yanda ağlayanlar öbür yanda ise gülüşenler
sonra taşan sabırlar sabırtaşları çatlar
ki tüm irtibatlar kesik hep yalan dolmuş tüm hatlar
kuşta kırık kanatlar hep uçmak ister yükseğe
senin gönlün hürdür kuşum uç istediğinde göklere
eyvah eyvah yine mi kan
eyvah heyhat ey insanlar
eyvah eyvah göz yaşını sil
birçoğu mutlu değil umutlu değil
sanki her yer bazen bana kodes bana kafes
ve kapı kapı dolaşsa da rapim her yerde bir ton zihin hapis ki
yazdıklarım zaten bana kalanlardan umudum ise
tek olayı anlayanlar durumu kavrayanlar geride kalmayanlar
farkındayım patlak teker yordum seni çok üzgünüm
gördün bak işte yok hiçbir yolun düzgünü
zaten gönül eğlenmekten çok hep üzülmekten yana
bırak kim konuşmuşsa konuşsun zaten duymaz gönül
ne kadar bağırısa o kadar haklı olduğunu zanedenle
bir o kadar çok haksızlığa uğrayanın çatışması
hiç kan dökülmesin diye var aşıkların atışması
ve her yürekte bir dünya var zordur bunu anlaması
eyvah eyvah yine mi kan
eyvah heyhat ey insanlar
eyvah eyvah göz yaşını sil
birçoğu mutlu değil umutlu değil
hep bam teli hep bam oynadığımız oyun dekman
oyladığımız her şey sahte reylenmekse uymaz merte
kendisini bilmeden önce tertemizdi herkes
hep tertemizdi herkes hep tertemizdi herkes
her gemiden en son inen kaptan olmaz ki bazen
bazen de kaptan farelerden önce olur terk eden
batıktan sonra gemi söyle sence ne fark eder
haykırırsın sesin çıkmaz zaten sonra gelir nağmeler
eyvah eyvah yine mi kan
eyvah heyhat ey insanlar
eyvah eyvah göz yaşını sil
birçoğu mutlu değil umutlu değil

Million Different Stories

Seventy million different stories, more or less,
Yet to find a listener, only seventy million complaints I confess.
Words and sentences fall short, insufficient to express,
Let light illuminate every corner, before digging trenches, I suggest.
Those who crave war often remain mere spectators,
While those who desire peace are the ones who perish, it appears.
Love ends, war never does, come take me away from here,
Seeking solace in money and possessions, no good will come, my dear.
Who among us bears the radiance of a miner's face?
Those who extract their bread from stone, sharing it in that underground space.
On the surface, some fight, while others embrace,
Tears on one side, laughter on the other, a contrasting space.
Patience overflows, the stones of endurance crack and shatter,
All connections severed, lines filled with lies and chatter.
Birds with broken wings, yearning to soar higher,
Your spirit is free, my bird, fly to the heavens, set your soul on fire.
Oh no, oh no, blood spills again,
Oh, the pity, oh humanity, the cycle never ends.
Oh no, oh no, wipe away your tears,
Many are neither happy nor filled with hope, it appears.
This world feels like a prison, a cage at times,
My rhymes travel door to door, but minds remain confined.
My hope rests in those who understand,
Those who grasp the situation, and don't fall behind the band.
I know, I've worn you out, my flat tire, I'm truly sorry,
There's no smooth path, as you can clearly see.
The heart leans towards sorrow more than joy, you see,
Let them talk, the heart remains deaf, eternally.
Those who shout the loudest believe they're right, it's plain,
A clash between them and those who suffer injustice and pain.
Lovers exchange words, preventing bloodshed's stain,
Each heart holds a world, difficult to explain.
Oh no, oh no, blood spills again,
Oh, the pity, oh humanity, the cycle never ends.
Oh no, oh no, wipe away your tears,
Many are neither happy nor filled with hope, it appears.
Always on the bass string, the game we play, a charade,
Everything we vote for is fake, hypocrisy's the trade.
Before self-awareness, everyone was pure, unafraid,
Everyone was pure, everyone was pure, it's true, I say.
The last one off the ship isn't always the captain, you see,
Sometimes, the captain abandons ship before the rats flee.
After the sinking, what difference does it make, tell me,
You scream, but your voice is lost, then come the melodies.
Oh no, oh no, blood spills again,
Oh, the pity, oh humanity, the cycle never ends.
Oh no, oh no, wipe away your tears,
Many are neither happy nor filled with hope, it appears.