Текст и перевод песни Chór Dana - My Pierwsza Brygada

My Pierwsza Brygada

Legiony to żołnierska nuta,
Legiony to straceńców los.
Legiony to żołnierska nuta,
Legiony to ofiarny stos.

My pierwsza brygada, strzelecka gromada
Na stos rzuciliśmy swój życia los,
Na stos, na stos!

O ileż mąk, ileż cierpienia,
O ileż krwi, wylanych łez,
Pomimo to nie ma zwątpienia,
Dodawał sił wędrówki kres.

Nie chcemy już od was uznania
Ni waszych mów ni waszych łez
Skończyły się dni kołatania
Do waszych dusz, do waszych kies.

Umieliśmy w ogień zapału
Młodzieńczych wiar rozniecić iskry
Nieść życie swe dla ideału
I swoją krew i marzeń sny.

Potrafim dziś dla potomności
Ostatki swych poświęcić dni.
Wśród fałszów siać zew namiętności.
Miazgą swych ciał, żarem swej krwi.

Mówili, żeśmy stumanieni
Nie wierząc w to, że chcieć to móc!
Lecz trwaliśmy osamotnieni
A z nami był nasz drogi wódz!

My First Brigade

Legions are a soldier's song,
Legions are a lost man's fate.
Legions are a soldier's song,
Legions are a sacrificial pyre.

My, the first brigade, a riflemen's assembly
We have thrown our life's fate onto the fire,
Onto the fire, onto the fire!

Oh, how much torment, how much suffering,
Oh, how much blood, how many tears shed,
Despite that, there is no doubt,
The end of the journey gave strength.

We no longer want your recognition
Nor your speeches nor your tears
The days of knocking are over
To your souls, to your pockets.

We knew how to ignite the fire of passion
To kindle the sparks of youthful beliefs
To carry our lives for the ideal
And our blood and dreams.

Today we are able to sacrifice
The remnants of our days for posterity.
To sow the call of passion among falsehoods.
With the pulp of our bodies, with the heat of our blood.

They said we were deluded
Not believing that to want is to be able!
But we remained alone
And with us was our dear leader!